Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

Geen vraag? Geen les!

De motivatie van de Pieter Mostert om Geen vraag? Geen les! te schrijven wordt direct in het voorwoord toegelicht. Mostert heeft lesgeven altijd onbehoorlijk gevonden. Hij vindt dat een manier van praten tegen anderen zonder dat die daarom hebben gevraagd.

Peter de Roode | 2 april 2015

Er wordt veel les gegeven in het onderwijs, maar worden er ook vragen gesteld? En is het dan een vraag van de studenten zodat zij zich mede-eigenaar voelen? Dit boek gaat over het losweken van vragen. Hoewel het boek geschreven is tegen de context van schoolorganisaties is het mijns inziens ook geschikt voor mensen die werkzaam zijn in bedrijfsopleidingen. De auteur maakt duidelijk dat hij voor vraaggericht onderwijs is. Dat lag in de lijn der verwachting van een filosoof die is opgegroeid met de socratische methode. In het boek beschrijft Mostert zogenaamde ‘vooroefeningen’, oefeningen die je doet voordat je aan het ‘echte werk’ gaat beginnen. Een interessante manier van kijken en mijns inziens nog steeds zeer actueel voor allerlei vormen van onderwijs en opleidingen. De vooroefeningen worden ingeleid door denkvragen die je voor jezelf kunt beantwoorden. Met als tip van de auteur: houd het licht want het zijn vooroefeningen. Zo’n denkvraag is bijvoorbeeld: ‘Hoe kom je op een idee?’ Bepaald geen feitenvraag en ook geen vraag die je een twee drie beantwoordt. Ze helpen je dus te reflecteren. Na de denkvragen biedt Mostert de lezer verschillende ‘bijdragen’ aan, concrete onderwerpen waar bepaalde vragen op worden toegespitst. Dus met een concrete context erbij wordt de lezer aan het denken gezet. Direct in een van die eerste bijdragen voel je als lezer waar de auteur naartoe wil, hij wil je bewuster over zaken na laten denken zonder zelf de antwoorden geven. En hij geeft zeker geen les. Zinvol? Meer dan. In de bijdrage ‘voorbereiden of gewoon beginnen?’ legt Mostert uit dat vrijwel alle opleidingen de reflex ‘we gaan apart voorbereidend onderwijs geven’ volgen. Een soort hoofdwas die vooraf wordt gegaan door een voorwas. Mostert vraagt zich dan af of dat verstandig is. Door vanzelfsprekende dingen te bevragen, worden mensen kritischer en zullen ze niet alles voor zoete koek slikken, zou de achterliggende gedachte zijn van zijn aanpak. In het onderwijs zijn in de loop der tijd zeer veel vanzelfsprekendheden ingeslopen, die inmiddels al lang niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Mostert laat er vele van zien, zoals: is lesgeven nu doceren of is dat vragenstellen? Gaat school over het wegwerken van tekorten of is het iets anders? Wat mag je van een toets verwachten? Het zijn prikkelende vragen die je helpen te leren zelf een beeld en een oordeel te vormen. Een boek over vragen en doorvragen dat fraai illustreert dat kritisch denken begint bij de kunst van het vragenstellen en niet bij zenden van informatie.

Over Peter de Roode

Drs. Peter de Roode is zelfstandig adviseur en trainer. Hij ondersteunt organisaties bij het invoeren van grootschalige veranderingen waarbij gedragsverandering centraal staat. 

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Boek bij dit artikel

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden