‘Supercommunicatie’ van Charles Duhigg is een uitstekend boek over communicatie. Duhigg betoogt dat de essentie van elk gesprek is om connectie te creëren en niet zozeer om inhoud over te brengen. Pats! Om die stelling te onderbouwen komt hij met drie typen gesprekken. Het is een boek dat prima leest, veel verrassingen en eye-openers bevat en gebaseerd is op gedegen onderzoek.

Wat als we stoppen met de cultuurmethodiek ‘van huidig naar gewenst’? Waarbij het accent gelegd wordt op de gewenste situatie? In ‘Learning histories’ breekt Rik Peters een lans om organisatiecultuur te begrijpen op basis van een historisch perspectief. Omdat in alle organisaties het verleden hard doorleeft, mag het niet ontkend of vergeten worden. Een uitstekend boek met een frisse aanpak die het in zich heeft om de nieuwe standaard te worden voor cultuurverandering.

‘Met Nietzsche aan de keukentafel’ is een knap geschreven boek dat het werk van Nietzsche op een toegankelijke manier beschrijft. Het verbindt de actualiteit aan de opvattingen van Nietzsche en zet de lezer aan tot denken maar ook tot doen. Na elk hoofdstuk stelt de auteur een aantal vitale vragen om de lezer te helpen reflecteren op zijn eigen situatie.

Nepnieuws wordt steeds normaler, en het is van belang dat we twijfelen aan onze waarneming. Die is zeer subjectief, terwijl we denken dat we objectief zijn. In ‘Beter leren kijken’ neemt hoogleraar Stefan van der Stigchel oms mee in de bijzondere wereld van de waarneming. Een buitengewoon aangenaam boek met eigentijdse voorbeelden en een heldere boodschap.

‘Hidden potential’ van Adam Grant gaat niet over talent of ambitie, maar over aspiratie en karaktereigenschappen. Een uitstekend boek over de vraag hoe we ervoor zorgen dat het potentieel van eenieder gezien en benut wordt.

Het is zo’n 30 jaar geleden dat Daniel Goleman het boek ‘Emotionele Intelligentie’ op de markt bracht. Het werd een bestseller en in meer dan 40 talen vertaald. In ‘Optimaal’ zet Goleman alles nog eens op een rijtje. Het boek geeft niet zozeer nieuwe inzichten, maar bevestiging dat emotionele intelligentie niet meer weg te denken is in maatschappij en organisaties. 

Als je de dochter bent van de beroemde antropoloog Gregory Bateson, dan ligt de lat meteen hoog. Nora Bateson gaat in op het werk van haar vader, waarbij ze niet zozeer komt met een nieuwe boodschap, maar complexiteit bekijkt vanuit het onderwerp ‘communicatie’. Dat geeft zowel diepgang als een hoge mate van abstractie aan haar boek. ‘Combining’ zet aan het denken en aan tot handelen. 

‘Organisaties die wel samenwerken’ propageert het zogenaamde ketendenken, met voorbeelden uit de publieke sector. De klant komt hierbij weer centraal te staan en met het gepresenteerde model kunnen organisaties een dergelijke opzet zelf invoeren. Althans: dat is de belofte, maar het boek biedt te weinig diepgang om organisaties die stap te laten zetten.

‘Samenwerken aan maatschappelijke opgaven’ biedt diepgaande inzichten aan zowel managers, bestuurders als professionals. Manon de Caluwé en Edwin Kaats maken duidelijk dat samenwerken meer is dan louter de inhoud met elkaar bespreken. Op basis van zes domeinen krijgt de lezer de nodige handvatten om naast de inhoud ook aandacht te besteden aan de context en sociale relaties.  

In het meeslepende boek ‘Dubbelganger’ vertelt de Canadese journalist, publicist en politiek activiste Naomi Klein -die in ons land vooral bekend is geworden door haar boek ‘No Logo’ (2000) - over de wereld waarin we vandaag de dag leven.  

 Wat is dat toch, dat mensen zo vast houden aan hun eigen gelijk? Dat ze zelfs hun stem verheffen en elkaar willen overtuigen? We lijken steeds meer te leven in een wereld waarin polarisatie het nieuwe normaal is. In ‘Verslaafd aan ons eigen gelijk’ wordt helder uitgelegd waar dit gedrag vandaan komt en ook wat we er aan kunnen doen. Een goed onderbouwd en zeer aangenaam leesbaar boek.

 De Belgische journalist Jonas Lips heeft een zeer overzichtelijk en prettig leesbaar boekje gemaakt over het platform Tik Tok. De ondertitel doet een belofte aan de lezende ondernemer: ‘Til je brand naar een hoger niveau met Tik Tok’. Tik Tok is allang niet meer die app met dansfilmpjes en liedjes voor kinderen. Inmiddels is het uitgegroeid tot de meest gedownloade app ter wereld.  

Als recensent maak je niet vaak mee dat je een boek in handen hebt van 750 bladzijden, waaraan de auteur zes jaar heeft gewerkt. Filosoof Joep Dohmen zet zich in ‘Iemand zijn’ af tegen de uitwassen van de neoliberale samenleving en komt met een vormingsvoorstel (bildung) voor zowel jongeren als volwassenen.

Wie een fascinatie heeft voor mensen, kan goed in ‘Daarom doen ze dat’ terecht. Daarin doet coach Mullenders een boekje open over wat hij in zijn praktijk zoal tegenkomt. Het is het tweede boek van de auteur na het succesvolle boek ‘Laat je niet kiezen’; wederom zeer lezenswaardig.

In ‘Wat nu!?’ bieden Thijs Homan en Rob Wetzels een nieuw perspectief op grootschalige gedragsverandering, met een focus op de klimaatproblematiek. Het is een taai doch zeer origineel boek.

In ‘De integrale staat’ relativeert Paul Frissen de stelling dat het geheel meer is dan de som der delen. We zijn zo gewend geraakt aan het begrip ‘integraliteit’ dat het per definitie een positieve connotatie heeft. Maar in een vlijmscherp betoog maakt de auteur duidelijk dat bij ‘integraliteit’ de nodige kanttekeningen geplaatst kunnen worden. Geen gemakkelijk boek, maar wel een dat tot nieuwe inzichten zal leiden.  

We groeien al honderden jaren ten koste van de aarde. Het roer moet om. Zeker in Nederland dat in Europa als het sukkeltje op het gebied energietransitie wordt gezien. Een transitie in ons doen en denken is nodig. We leven in een tijdperk dat als een kantelpunt gezien kan worden. Dat is de kernboodschap van Omarm de chaos van Jan Rotmans.

De ondertitel van het originele ‘Je mag ook niets meer zeggen’ maakt duidelijk wat de lezer kan verwachten: ‘Een nieuwe taal voor een nieuwe tijd’. Mounir Samuel maakt duidelijk dat we met ‘reguliere’ taal allerlei vormen van ongelijkheid in stand houden. Denk aan onderwerpen als: gender, mensen met een beperking, racisme, inclusie, erkenning, democratisering en eigenaarschap. Het is een boek dat voor bewustwording kan zorgen.

‘Spreken en zijn’ is een boek over ongelijkheid, taal en minderheden. Over gelabelden en ongelabelden. Over stereotypering en talkshows die minderheden zien als entertainment. In een wereld waarin we steeds minder met elkaar spreken en steeds meer over elkaar, doet Kübra Gümüsay haar mond open. Ze beschrijft de kooi die haar en alle andere gelabelden omsluit. Ze ziet haar boek als een bijdrage in de zoektocht naar een taal waarin iedereen mens kan zijn.   

Marian Salzman is als een reisleidster. Ze neemt de lezer van ‘De nieuwe megatrends’ meenaar de toekomst waarin er weinig tot geen privacy is.De trends die ze signaleertvoorziet ze van uitgebreid commentaar. Bovendien stelt ze de vraag in hoeverre die de lezer en zijn perceptie zullen beïnvloeden. Een fascinerend boek om te lezen.