De nieuwe macht schetst een rijk en menselijk portret van Jacinda Ardern, voormalig premier van Nieuw-Zeeland. Wat meteen opvalt, is dat het boek veel meer is dan een politiek verslag: het is een inkijk in de mens achter de leider. Ardern beschrijft haar leven niet als een aaneenschakeling van successen, maar als een reis vol twijfel, zelfreflectie en veerkracht. Bovendien is het uitstekend geschreven.
politieke stijl
Vanaf haar jeugd in een streng mormoons gezin tot aan haar premierschap laat Ardern zien hoe persoonlijke waarden en empathie haar politieke stijl hebben gevormd. Haar religieuze achtergrond, haar vroege zorgen over de wereld en haar gevoel van verbondenheid met anderen vormen de rode draad. Opvallend is hoe openhartig ze spreekt over onzekerheden, zoals het impostersyndroom en de strijd om emoties in toom te houden in een politieke arena die vaak hard en cynisch is.
betekenis en richting
Het boek maakt duidelijk dat haar weg naar de top niet rechtlijnig was. Van haar studententijd in de VS, waar de aanslagen van 11 september een blijvende indruk maakten, tot haar werk als beleidsadviseur in Londen, zien we een vrouw die telkens opnieuw zoekt naar betekenis en richting. Verfrissend is dat ze niet doet alsof haar loopbaan het gevolg was van een onvermijdelijke roeping; eerder was het een reeks toevalligheden, kansen en keuzes, vaak ingegeven door anderen die in haar geloofden.
Een van de sterkste elementen van het verhaal is hoe Ardern haar gevoeligheid niet wegpoetst, maar juist erkent als kern van haar leiderschap. Het advies van een collega – dat empathie haar grootste troef is – wordt later bevestigd in haar optreden na de aanslag in Christchurch. Haar beroemde uitspraak ‘Zij zijn ons’ illustreert hoe ze in crisismomenten koos voor compassie boven politieke retoriek.
Spagaat
Het moederschap, dat samenvalt met haar premierschap, wordt niet geromantiseerd. Ardern beschrijft de constante spagaat tussen publieke plicht en privéleven, en de schuldgevoelens die daarbij horen. De scène waarin ze in de zaal gekke bekken trekt naar haar dochter Neve is ontwapenend, maar ook pijnlijk: een zeldzaam moment van contact in een hectische werkweek.
Politiek gezien behandelt het boek een aantal cruciale momenten: de snelle aanpassing van de wapenwet na Christchurch, de invoering van het ‘Wellbeing Budget’ en de aanpak van de Covid-pandemie. Interessant is hoe ze de besluitvorming tijdens de pandemie beschrijft: niet als een kwestie van heldhaftige intuïtie, maar als het afwegen van onzekerheden, tijdsdruk en incomplete informatie.
keerzijde
Ook de keerzijde komt aan bod: de groeiende polarisatie, de complottheorieën en de persoonlijke aanvallen die haar imago als ‘soft’ of juist als ‘dictator’ probeerden te framen. Het boek is op zijn sterkst wanneer Ardern haar frustratie daarover laat doorschemeren, maar toch telkens teruggrijpt naar haar overtuiging dat menselijkheid voorop moet staan.
De nieuwe macht is geen handleiding voor vrouwelijk leiderschap en ook geen zelfverheerlijkend memoir. Het is eerder een pleidooi voor het idee dat kwetsbaarheid en effectiviteit elkaar niet hoeven uit te sluiten. Arderns vertrek uit de politiek, ingegeven door het besef dat haar energie op was, is een van de meest opmerkelijke en moedige momenten in het verhaal. In een wereld waar leiders vaak koste wat kost aan de macht blijven, kiest zij voor zelfzorg en eerlijkheid.
Mens zijn
Stilistisch is het verhaal open, gedetailleerd en vaak persoonlijk, zonder te verzanden in sentiment. De details over haar jeugd, carrière en politieke campagnes zijn levendig, waardoor de lezer haar pad bijna filmisch voor zich ziet. Tegelijkertijd maakt de overvloed aan anekdotes het soms lastig om de kernboodschap te filteren. Het boek lijkt bewust niet te streven naar één overkoepelend politiek manifest; de rode draad is eerder het thema ‘mens-zijn in de politiek’.
De slotboodschap – dat eigenschappen die vaak als zwakte worden gezien juist een kracht kunnen zijn – vat het hele verhaal samen. Ardern bewijst dat empathie, integriteit en eerlijkheid niet in tegenspraak zijn met effectief leiderschap, maar er juist de kern van vormen.
De nieuwe macht is een inspirerend, menselijk en soms confronterend portret van een leider die weigerde haar menselijkheid in te ruilen voor politieke macht. Het boek laat zien dat leiderschap niet alleen gaat over strategie en beleid, maar vooral over de moed om trouw te blijven aan jezelf – ook als dat betekent dat je de hoogste functie opgeeft. Voor lezers die geïnteresseerd zijn in politiek, persoonlijke groei en leiderschap in tijden van crisis, is dit een waardevolle en meeslepende leeservaring.
Over Peter de Roode
Drs. Peter de Roode is zelfstandig adviseur en trainer. Hij ondersteunt organisaties bij het invoeren van grootschalige veranderingen waarbij gedragsverandering centraal staat.