Marieke voelt zich ongelukkig in haar huidige rol. Ze vindt dat haar werkgever, koekjesfabriek de Krakeling, niet goed bezig is met duurzaamheid. Hun duurzaamheidsbeleid is met name gericht op duurzame inkoop, zodat hierover gerapporteerd kan worden. Maar niet met echte duurzaamheid, bijvoorbeeld op het gebied van verpakkingen.
Zwerfafval
Maar Marieke wil meer, zo is ze zelf in de weekenden betrokken bij het inzamelen van zwerfafval. Daar heeft ze het initiatief in genomen. En hoewel de manager duurzaamheid er wat lacherig over doet zet ze door. Maar ze wil nog meer, en ontwikkelt samen met Hakim, de conciërge, een plan. Hakim is ook betrokken bij het klimaat, maar hier raakt de schrijfster ook nog een ander sociaal thema. Dat we mensen met een andere culturele achtergrond vaak onderschatten en niet optimaal gebruik maken van hun mogelijkheden.
Het plan
Na het eerste gesprek herkent Marieke wel de potentie van Hakim en samen ontwikkelen ze een plan voor een winkel, The Cookie Connection, waar geen verpakkingsmaterialen worden gebruikt. En waar duurzame ingrediënten worden gebruikt en medewerkers met afstand tot de arbeidsmarkt worden ingezet.
Maar het plan komt niet zonder slag of stoot tot stand. Naast de thuissituatie heeft Marieke ook te maken met weerstand op het werk. De uren die ze er buiten werktijd in steekt leiden wel eens tot fricties thuis. Daarnaast moeten Hakim en Marieke eerst de manager duurzaamheid, Jan, overtuigen en daarna nog de directeur, Gerard van Pelt. En dan zie je ook de dilemma’s die spelen in de bedrijven: ook koekjesfabriek De Krakeling heeft te maken met een investeerder die op zoek is naar rendement.
En of het lukt? Lees daar het boek maar voor…
Herkenbaar en pakkend
Groen en gevangen is een pakkend verhaal geworden, in net geen 100 pagina’s. Het leest eenvoudig en blijft je aandacht vasthouden door mooie overgangen tussen de hoofdstukken. Daarnaast is het een herkenbaar verhaal, hoe zoiets in de praktijk zou kunnen gebeuren. Met angst voor wat de top ervan vindt, toch doorzetten, met ups en downs. En je verhaal als schrijfster ook in de praktijk toepassen door het duurzaam drukken van het boek met bio-inkt op ecologisch verantwoord papier, is natuurlijk bij uitstek het goede voorbeeld geven.
Else Boutkan heeft al aangegeven dat er een tweede deel komt, ik ben erg benieuwd! In dat deel wordt het verhaal vanuit het standpunt van de directeur, Gerard van Pelt vervolgd. Hierin wordt zijn reis om van De Koninklijke Krakeling een betekenisvol bedrijf te maken beschreven.
Het houdt dus niet op bij één project… En dat zouden meer organisaties moeten doen. Groen en gevangen is wat mij betreft dan ook een call to action voor andere organisaties om ook richting betekenisvol te gaan en projecten rondom duurzaamheid en sociale thema’s te starten?
Over Jan Hoogstra
Jan Hoogstra heeft meer dan 25 jaar ervaring als IT-adviseur en IT-auditor bij grote accountants- en adviesbureaus. Tijdens zijn loopbaan heeft hij veel opdrachten gedaan op het gebied van informatiebeveiliging en optimalisering van de inzet van IT. Jan is directeur bij CognoSense, dat gespecialiseerd is in de menselijke kant van IT.
