Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Recensie

Het nieuwe bankieren

Triodos Bank neemt een bijzondere plaats in in het Nederlandse bankenlandschap. In 'Het nieuwe bankieren' heeft freelance journalist Tobias Reijngoud in heldere en prettig leesbare taal 'de duurzame oplossingen' van topman Peter Blom voor de huidige financiële crisis opgetekend. De basis voor het boek zijn interviews die in de zomer en het najaar van 2009 plaatsvonden.

Perry Oostrum | 7 december 2009

'Het openen van een rekening bij zo'n stuntbank (Icesave, PO) getuigt niet van het nemen van een brede verantwoordelijkheid. Een spaarder is moreel verplicht zich de vraag te stellen hoe het kan dat een bepaalde bank hogere rentes kan betalen dan anderen banken.' De kranten hebben het afgelopen jaar volgestaan met beschouwingen over de rol van banken en hun bestuurders in het kader van de kredietcrisis. Tobias Reijngoud tekende de opvattingen van Peter Blom, directievoorzitter van Triodos Bank, over de situatie waarin wij thans leven op in 'Het nieuwe bankieren'. Blom legt de verantwoordelijkheid voor hetgeen de kredietcrisis teweeg heeft gebracht veel breder dan vaak in de media wordt gedaan. Ook - en misschien wel: vooral - de consument, het individu, krijgt in dit boek een spiegel voorgehouden, waarachter het moeilijk verschuilen is. In het eerste hoofdstuk, 'De naakte keizer', wordt meteen uit de doeken gedaan hoe het ook alweer zo fout kon gaan met de banken en de financiële sector. Het sluit af met de mededeling dat deze crisis een gezonde zaak is. 'Pijnlijk weliswaar, maar gezond.' Een groot deel van de rijkdom die wij dachten te hebben, bleek gebaseerd te zijn op lucht. Het is goed, aldus Blom, dat de zeepbel is leeggelopen. Vervolgens wordt stil gestaan bij verschillende oorzaken en, niet onbelangrijk, komen tekortkomingen van thans aangedragen oplossingen aan bod. Zo wordt de commissie-Maas, die niet lang geleden zwaar inzette op het verbeteren van het risicomanagement bij banken, beticht van behoudend denken. Volgens Blom zal dit de wezenlijke oorzaken van de kredietcrisis niet oplossen en er slechts toe leiden dat de bancaire wereld weer gewoon doorgaat op de oude weg. Het grootste deel van het boek is gericht op de vraag wat we moeten ondernemen om tot echte verandering te komen. In 'Het nieuwe bankieren' wordt betoogd, dat er veel meer nodig is dan een herstel van financiële markten. In Bloms ogen zijn de achtergronden van de kredietcrisis dezelfde als die van veel ingrijpender problemen van deze tijd, zoals het klimaatvraagstuk, de energiecrisis en de voedselcrisis. De aanpak van al die vraagstukken ligt in elkaars verlengde en bankiers kunnen, aldus Blom, van grote betekenis zijn bij het realiseren en faciliteren van de nodige omslag. 'Zij zijn immers belangrijke verstrekkers van kapitaal om de noodzakelijke investeringen in een duurzamere economie te plegen. In die zin zijn bankiers de financiers van de verandering.' Om die rol goed te kunnen vervullen doen bankiers er goed aan lering te trekken uit het verleden. Blom heeft deze samengevat in een tiental lessen die uit de crisis getrokken kunnen worden. Daarbij gaat hij erg ver en zal er nog wat water door de Rijn stromen eer deze realiteit zullen worden. Wat te denken van les 5: betalingsverkeer in handen van de Staat? Blom heeft een punt, dat moet gezegd worden, en levert hiermee in ieder geval stof voor een zinvolle discussie. Een discussie die meer kan opleveren dan het repareren van gaten, om vervolgens door te gaan op de ingeslagen weg. Want daarvoor is het echt te laat. En ook het inzichtelijk maken van het verdienmodel dat banken hanteren, een punt dat in eerste instantie wel erg revolutionair op mij overkwam, lijkt toch zo gek nog niet. Hoe vaak viel de term 'verdienmodel' immers niet in de dagen van de real-life soap rondom DSB? Wel waarschuwt Peter Blom voor een overmatige inzet van strengere regels en strikter toezicht. Er moet heel wat worden aangescherpt, maar waar het uiteindelijk om gaat is de oplossing van het onderliggende probleem, dat hij ziet in een doorgeschoten marktdenken. Zo weet hij pragmatisme te paren aan een diepgaand inzicht in wat ons werkelijk dwars zit. Het zou goed zijn als dit werk zijn weg vindt naar degenen die aan de knoppen draaien van een nieuw financieel stelsel, met alle beoogde vormen van regels en toezicht en al...

Over Perry Oostrum

Per Oostrum begon met schrijven op de middelbare school. Wie niet? Serieus werd het toen hij over zijn grote passie, popmuziek, begon te publiceren in verschillende tijdschriften. 'Mannenleed, een crisisroman' is zijn eerste fictieve werk. Hij werkt als zelfstandig adviseur op het vlak van het onderkennen en beheersbaar maken van risico's en het realiseren van organisatieveranderingen. Per is getrouwd, heeft twee zonen en woont in Wassenaar.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden