Toen ik aan het lezen begon was ik heel nieuwsgierig, want deze vraag houdt mij - en veel collega's met mij - dagelijks bezig. Veel boeken, inclusief die van mijzelf, gaan erover, geven veel informatie, vaak nuttig, soms ook erg uitgekauwd. Mijn hoop was een boek waarin dit lastige, maar ook bevrijdende werken aan jezelf een nieuwe impuls zou krijgen.
Daarin ben ik helaas teleurgesteld.
De auteur heeft gebruik gemaakt van ‘een beproefde methode', zoals de uitgever op de cover belooft. Dat blijkt een programma in zes stappenvan de al meer dan 50 jaar in Amerika wonende en werkende Nederlander Diederik Wolsak te zijn. Teppema heeft Wolsak in Costa Rica ontmoet en hij is haar ‘leraar en goede vriend' geworden. Ze leunt sterk op zijn werk, ook in stijl. En die past wat mij betreft niet bij het onderwerp. De eenvoudige taal, de modewoorden (trigger, Hummer), ze lijken te zijn bedoeld om een stevig verhaal toegankelijk te maken voor een groot publiek. Dat stevige verhaal is bijvoorbeeld dat van ‘geluksfilosoof' Spinoza, waar Teppema regelmatig naar verwijst, maar waar ze nooit serieus gebruik van maakt. Dat vind ik jammer.
Haar aanpak doet mij denken aan de bewerkingen van André Rieu, een knap musicus, maar door zijn bewerking gaat veel van de essentie van de muzikale verfijning verloren. Dat ligt mij niet.
Maar a) wat zegt dat over dit boek en b) wat zegt het over mij?
Om met a) te beginnen. Het publiek van Rieu is veel groter en gevarieerder dan dat van de orkesten die de muziek van grote componisten als Sjostakovitsj met veel diepgang en doorwrochte interpretaties spelen. Rieu brengt die muziek dichterbij een groot publiek, dat wellicht op zoek gaat en de weg naar de klassieke muziek verder inslaat. Als ik ervan uitga dat dat die mensen een beetje gelukkiger maakt - en dat doe ik - dan is dat een goede zaak, wat ik daar persoonlijk ook van vind. Dit geldt mutatis mutandis voor het werk van Wolsak en Teppema versus dat van Spinoza. Teppema's boekje wordt vast veel breder gelezen dan Spinoza's Ethica.
Dan b). Wat zegt de aversie die het boek bij me oproept over mij? Word ik beïnvloed door Sinterklaasverhalen? Ik geloof het niet. Ik lees het boek zoals ik naar Rieu luister. Mijn conclusie is dat ik het boek niet voor mij geschreven is. De schrijfster en uitgever mikken op een heel ander publiek.
Dan rest voor mij de vraag: denk ik dat dit boek voor een groot publiek toegankelijk is?
Mijn antwoord is ja, voor wat het waard is. Het is goed dat veel mensen kennisnemen van manieren om met je eigen negatieve overtuigingen om te gaan, ook als ze niet in contact komen met therapeuten en coaches. Dat helpt hen, maar ook de wereld om hen heen. Ze worden gelukkiger en hun gedrag heeft daarmee ook een positieve uitwerking op hun omgeving. Dat is pure winst.
Dus lees Er gaat niets mis als u op een toegankelijke, populaire manier kennis wilt nemen van manieren om u van negatieve patronen, gedachten en ervaringen te bevrijden. Vind uit wat Sinterklaasverhalen met uw manier van denken en voelen te maken hebben. Maar verwacht niet dat u dan klaar bent. Daar is meer voor nodig. Spinoza bijvoorbeeld.
Over Bert van Dijk
Bert van Dijk MHD is meestertrainer en schrijver, gespecialiseerd in interactiekunde (de Roos van Leary).
