Die thema’s zijn: (1) Speelveld, (2) Spelers, (3) Spelambitie, (4) Spelpatronen, (5) Spelidee (beredeneren), (6) Spelidee (concretiseren), (7) Spelverdeling (8) Spelvormen, (9) Spelbeleving, (10) Speler (zijn) en (11) Spelen. Ieder hoofdstuk bevat een veelheid aan theorieën, invalshoeken, modellen en/of opsommingen en wordt afgesloten met veranderkundige afwegingen.
Ik vind het boek vlot geschreven, prettig lezend en vooral de liefhebber van een methodische en theoretische benadering van organisatieverandering aanspreken. De spelvorm is een interessante metafoor om organisaties en verandering te beschouwen en dat geeft zo een frisse benadering van de materie. Het helpt zo ook om met elkaar in gesprek te gaan over de relevante aspecten over organisatieverandering.
De veelheid aan invalshoeken en aspecten biedt een brede beschouwing op verandering, maar vergroot daarmee ook de abstractie en kan leiden tot onderschatting van de complexiteit. Immers, organisatieverandering is meer dan een spelletje. Zo worden diverse veranderstrategieën losstaand en archetypisch beschreven, terwijl in de praktijk er altijd sprake is van mix van al deze elementen waarvan de samenstelling en nadruk continu aan verandering onderhevig is. Verandering is een samenspel, maar blijft tevens een serieuze aangelegenheid. Gelukkig schijft Boonstra op de achterkaft: ‘spelen is een bezigheid die men niet ernstig genoeg kan nemen’.
Afsluitend is Veranderen als samenspel meer dan lezenswaardig en het biedt vele inzichten en handvatten om effectief met verandering aan de slag te gaan. Boonstra maakt zijn bescheiden belofte uit het voorwoord - ‘een bijdrage leveren aan succesvol veranderen en vernieuwen’ – dan ook zeker waar.
Over Edwin Tuin
Edwin Tuin is veranderspecialist, universitair gastdocent Organisatietransformatie, eigenaar van adviesbureau De Veranderstrateeg en auteur.
