De inhoudsopgave van Projectmatig werken anno nu gaf mij dan ook een ‘Bingo’ gevoel, het internationale aspect zag ik terug in de casus over China én een hoofdstuk gewijd aan informatietechnologie. Mijn verwachting was dan ook dat ik uit dit boek iets mee zou kunnen nemen de praktijk in.
Dit boek kijkt naar de traditionele watervalmethode en de scrummethode. Algemene organisatieontwikkelingen worden geschetst, ‘van eenvoudig naar complex werk’. Van agrarische diensten, de industriële revolutie, de diensteneconomie, naar de huidige wereldeconomie. Een uitleg van de traditionele watervalmethode volgt, met vragen als ‘wat is een projectteam?’ en ‘wat betekent de term scope?’. Er wordt aandacht besteed aan de projecttriangel: geld, kwaliteit en tijd. Tot slot wordt overzichtelijk weergegeven weer wanneer de traditionele watervalmethode werkt, namelijk bij voorspelbare projecten, projecten waarbij de macht gecentreerd aan de top is óf bij de organisaties waar men gelooft dat documenten de beheersbaarheid vergroten. De watervalmethode is minder geschikt voor complexe multidisciplinaire projectteams, een veranderende en/of onvoorspelbare omgeving. Het wordt heel expliciet gemaakt wanneer welke methode geschikt is en dat biedt een beginnende projectmanager de kans zijn keuzes te onderbouwen. Het laat zien dat de watervalmethode voor veel projecten nog steeds een succesvolle methodiek is. Ondanks het feit dat de traditionele waterval soms ouderwets en achterhaald imago heeft. Ik merk in mijn eigen omgeving dat het tegenwoordig best wat flexibeler, sneller of flitsender mag. Agile voldoet deels aan die wensen door incrementele oplevering, maatwerk voor de klant, geen focus op documentatie, tussentijdse bijsturing en/of gedeeld ownership, allemaal onderdelen die waarde toevoegen aan het eindresultaat en waar de huidige markt enthousiast van wordt. Echter, bijvoorbeeld grote bouwprojecten, waarbij de opdrachtgever wisselt van het eisenpakket, dat is waar Agile werken enorm complex wordt. In zulke projecten zou ik voorkeur geven aan traditionele methodieken, waarbij de scope minimaal van tevoren bepaald is.
De auteurs vervolgen naar de onbegrensde wereld en beschrijven dat technologie steeds belangrijker wordt. Het einde van het analoge tijdperk, richting digitalisering, globalisering en de impact van het internet. Anno 2017, is deze ontwikkeling algemene basiskennis. Dit thema wordt niet zo concreet gemaakt, zoals ik graag had willen zien. Wat is de invloed van deze ontwikkeling op projectmanagement, welke rol speelt technologie hierin, hoe kan IT ondersteunend werken en wat zijn veel voorkomende valkuilen? Ik lees een opmerking over outsourcing van IT naar India. Steeds meer organisaties komen terug van het idee dat outsourcen naar Azië per se voordelig is, dat is een omschakeling die al rond 2013 zichtbaar werd. Daarna komen de modernere varianten van projectmanagement aan bod, lean, six sigma, agile en scrum. Dit boek focust op agile en scrum, waarbij duidelijk overgebracht wordt dat Agile een gedachtegoed is en scrum een methodiek. Er wordt uitgelegd hoe scrum werkt, het scrumboard, de userstory’s, sprints, stand-ups etc. Heel overzichtelijk en begrijpelijk, dat is eigenlijk het gehele boek. In mijn beleving is dit boek geschikt voor eerstejaars studenten die nog weinig kennis hebben over projectmanagement. Voor hen geeft dit boek op toegankelijke compacte wijze inzicht in de grondbeginselen van projectmanagement. Er worden concrete voorbeelden benoemd die kunnen helpen in het begrijpen van de materie.
In Projectmatig werken anno nu las ik een quote van Jan Rotmans: ‘We zitten niet in een tijdperk van veranderingen, maar in een verandering van tijdperk’. Zijn quote heeft mij even laten stilstaan, laten nadenken over onze huidige maatschappij. Verandering, wat is dat eigenlijk? Laten we zeggen, iets anders maken of anders worden. Verandering is constant aanwezig, is dat toe te schrijven aan het tijdperk waarin we zitten? Filosoof Heraclitus schreef 500 jaar voor Christus ‘Panta Rhei’, wat betekent ‘alles stroomt’. In die tijd was verandering ook te interpreteren als een constante, denk maar aan de natuur. Dit is maar één voorbeeld van de mogelijkheden om veranderingen te koppelen aan eerdere tijdperken, maar het laat zien dat we wat dat betreft nu niet specifiek in een tijdperk van veranderingen zitten. We veranderen van tijdperk, wat betekent dat? Begrijpen wij de impact hiervan? Kunnen of moeten we de impact hiervan overzien? Met deze vragen sluit ik af, vragen om over na te denken en wellicht over te discussiëren met anderen.
Saskia Gervink is adviseur bij Adviestalent. Adviestalent leidt jonge talentvolle academici op tot breed inzetbare adviseurs en managers. Adviestalent is een initiatief van Twynstra Gudde.
