Er ontstaan ongekende mogelijkheden als we het principe omarmen dat we onze zaken het best kunnen regelen met oplossingen die niet voor altijd zijn bedoeld maar voor even. Zodat we ze kunnen blijven aanpassen en verbeteren. Want van nul af aan een definitieve oplossing verzinnen, is tegenwoordig onbegonnen werk. Daarvoor verandert de wereld om ons heen te snel.
In elkaar grijpende vervolg-innovaties zorgen elke dag opnieuw voor baanbrekende ontwikkelingen. Wat we geacht worden te doen, wordt steeds meer onderhevig aan een dynamisch model. We kunnen nooit op onze lauweren rusten. We moet steeds nieuwe dingen blijven proberen en zo snel mogelijk zien te leren van de fouten die we daarbij maken.
Het alternatief is: proberen, trial and error. En het niet allemaal zelf willen doen. Veel slimmer is het om de mensen die het in de praktijk moeten doen, het vertrouwen te geven dat ze nodig hebben om ermee aan de slag gaan. Er zijn weinig terreinen waar dat principe niet opgaat.
In tijdperk van steeds radicalere transparantie, is er geen argument meer om niet met zulke oplossingen te experimenteren. Niet iedereen zal zich meteen aangesproken voelen, maar dat hoeft ook niet. Vaak er is maar een handjevol mensen nodig om de zaak in beweging te krijgen.
(U kunt de hele samenvatting lezen in de maart editie van Management Summaries.)
