‘We kunnen vaak zo veel meer betekenis en invloed hebben dan we denken,’ schrijft Hans Wopereis in het nawoord bij zijn boek Het licht en de korenmaat. Hoeveel meer, dat heeft hij dan al ruimschoots laten zien in de acht hoofdstukken die daaraan vooraf zijn gegaan. Net zoals hij dan duidelijk heeft gemaakt waarom het zo belangrijk is dat we ons niet neerleggen bij hoe het nu eenmaal is, en wie we nu eenmaal zijn. We kunnen niet alleen meer, we zijn het ook aan onszelf verplicht om er meer van te maken, is de overtuiging van Wopereis.
De titel van het boek verwijst naar een passage in het Nieuwe Testament waar Jezus zijn volgelingen voorhoudt dat zij ‘het licht in de wereld’ zijn. ‘Een stad die boven op een berg ligt, kan niet verborgen blijven. Men steekt ook geen lamp aan om hem vervolgens onder een korenmaat weg te zetten, nee, men zet hem op een standaard, zodat hij licht geeft voor ieder die in huis is.’
Dat is me nogal een opdracht. De meeste mensen zijn al blij als ze er in slagen ’s ochtends op tijd hun bed uit te komen en vlak voor negenen op hun werk in- en niet voor vijven uit te klokken. Vanuit die sleur van alledag is het wel een hele grote stap naar het ideaal van ‘Je ziel als werkgever’ (zoals de ondertitel van Wopereis’ boek luidt). Om geraakt te worden door dit bevlogen betoog, moet je als lezer toch op zijn minst al ergens het idee hebben dat er meer in zit dan er tot nu toe uit is gekomen - en dat je daar nodig wat aan moet gaan doen wil je niet vroeger of later vastlopen.
Voor wie inderdaad zo nu en dan dat gevoel heeft, kan ‘Het licht en de korenmaat’ een welkom steuntje in de rug zijn om eindelijk eens de daad bij het woord te voegen. Wompereis laat zich in zijn boek zien als een even bevlogen als praktisch leidsman, die met net zo veel gemak uit de Bijbel en de I Tjing citeert als dat hij een concrete case bespreekt uit zijn rijke ervaring als organisatieadviseur. Net wanneer je denkt dat het wel wat minder kan met al die diepe gedachten schakelt hij over op de concrete samenwerkingsproblemen binnen een maatschap van drie fysiotherapeuten of op een vertrouwenscrisis binnen (dat dan weer wel) een nonnenklooster. Wopereis weet hoe je lezers bij de les houdt.
Over Pierre Spaninks
Pierre Spaninks (Eindhoven, 1955) was tot zijn pensionering in 2021 zelfstandig professional in journalistiek en communicatie. Hij kreeg landelijk bekendheid als ZZP-expert. Voordien had hij gewerkt in het hoger onderwijs en de consultancy. Hij studeerde Tekstwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam en volgde op Harvard het Senior Manager in Government Program. Tegenwoordig legt hij zich toe op de Egyptologie.
