'Het hart van de verandering' ziet als de voornaamste reden voor het mislukken van veranderingstrajecten een gebrek aan gevoelde noodzaak. Als mensen zelf niet willen, verandert er niet veel. En mensen willen pas veranderen als zij de noodzaak daarvan inzien. In het boek staan voorbeelden hoe veranderingstrajecten op een optimale wijze doorlopen kunnen worden. Vanuit het idee dat continu veranderen goed is, stellen de schrijvers zich niet de vraag waartoe deze acceleratie van verandering leidt. Tegenwoordig volgen veranderingen zich zo snel op dat de effecten van de ene verandering nog niet daar zijn of de volgende verandering wordt al in gang gezet.Ik zelf had graag een hoofdstuk gezien over het meetbaar evalueren van de gevolgen van verandering.
Waar het boek bijna geen aandacht aan schenkt zijn de ongewenste sociale neveneffecten van zo'n Amerikaans veranderingsproces. Alles staat in het teken van winstmaximalisatie, aan de impact op medewerkers wordt geheel voorbij gegaan. Het vraagt een grote dosis onzekerheidstolerantie als je baan en je sociale zekerheid voortdurend ter discussie staan. Na een avondje 'hart van verandering' is mijn hart toe aan een boek over stabiliteitsmanagement.
