Hans Licht schrijft in een vlotte en open stijl en een groot gedeelte van ‘Regievoeren zonder macht’ richt zich met name op projectmanagement. Zeker interessant en absoluut een omstandigheid waar regievoeren zonder macht uit te oefenen een groot goed is. Laat je door dit feit echter niet uit het veld slaan. Een aantal handreikingen zijn ook buiten het projectmanagement te gebruiken.
Al in het tweede hoofdstuk heeft hij me te pakken door de theorie van Maslow, de zogenaamde behoeftepiramide, te koppelen aan de behoeften van de Achievement theory van McClelland; Survival, Need to affliliation, Need to power en Need to achievement.
De auteur maakt meer koppelingen met marketingmodellen; zo tref je ook een vertaling aan van het krachtenmodel van Porter. Hierin plaatst hij de verschillende rollen die partijen kunnen spelen zoals bestuurders, afnemers, uitvoerders en leveranciers. Ik hou er van wanneer modellen op meerdere manieren gebruikt worden, dan gaat de materie pas echt leven.
Het boek geeft je zonder meer handreikingen om partijen meer op één lijn te krijgen. Met name de stelling ‘richt je op belangen en niet op argumenten’ vond ik als marketeer een mooie vertaling van ‘richt je op de behoefte, niet op de vraag’. De kern is hoe je sturing geeft aan processen en de mensen die in deze processen werkzaam zijn. Hoe zorg je uiteindelijk dat er in complexe processen voortgang wordt geboekt zonder dat je feitelijk macht uitoefent, en dat processen zichzelf gaan besturen. Hoe plaats je iedereen op de juiste plaats met de juiste intentie?
Dit klinkt allemaal ingewikkeld, maar de auteur weet dit op een toegankelijke manier weer te geven en reikt voldoende voorbeelden aan om het te verduidelijken. Tijdens het lezen word je gegrepen door de mogelijkheden die er zijn om de regie te voeren zonder dat je macht aanwendt. Het is niet altijd ingewikkeld, soms ligt het aan de manier waarop je het brengt. Iedereen kan er wel wat van gebruiken en het is nog leuk ook.
Een belangrijke voorwaarde is wel, zo is mij duidelijk geworden, dat je als regisseur een zeer bescheiden rol zult hebben. Een groot ego is daarbij niet echt welkom. Het boek sluit af met een lijst van tien do’s en don’ts voor de regisseur. Zie dit niet als een samenvatting. Daarmee zou je het boek ernstig te kort doen.
Het boek is een aanbeveling voor degenen die meer willen weten over het beïnvloeden van mensen of willen weten hoe je mensen sneller op één lijn krijgt. Mooi dus voor managers en marketeers. Veel leesplezier, ik heb het al gehad.
Over Eric van Arendonk
Eric van Arendonk RM is docent Commerciële Economie bij de Hogeschool Utrecht (HU), auteur van Neuromarketing en zelfstandig marketingadviseur.
