Die methode werd voorgesteld door Margaret Heffernan, in haar onvolprezen boek Uncharted - How to map the future. De achterliggende filosofie is dat je hiermee concrete grip krijgt op een verre toekomst. Een mentale truc. Ze schetst ook projecten die tienduizend jaar kunnen duren. Voor mij waren die 1.000 rondjes even voldoende.
Ik moet soms aan die 1.000 rondjes in mijn studeerkamer denken en aan het gevoel als ik mijn bed uit kom. De aftakeling is soms voelbaar. Dat dwingt om eens na te denken over wat ik er nog uit wil halen. Heb ik het juiste gedaan? Heb ik de dingen gedaan die ik wilde doen? En wat doe ik met die nog resterende tijd, of het nu 1.500, 1.000 of 500 weken zijn?
Werkdrift
Manfred Kets de Vries is tachtig en presteert het om in een korte periode twee boeken van hoog niveau af te leveren. Voor mijn zoektoch heb ik een van die boeken erbij gepakt: Quo Vadis? Richting vinden als je je verloren voelt (Het andere boek dat hij recent schreef is De CEO fluisteraar). Zelf schetst hij wat mogelijke oorzaken van zijn werkdrift op die hoge leeftijd. Eén ervan is het gegeven dat hij de dood een keer in de ogen heeft gekeken. Daarnaast heeft deze psychoanalist, therapeut, econoom, hoogleraar aan het gezaghebbende Insead, bedrijfskundig adviseur etc. zeker een zinvol en 'rijk' leven. In Quo Vadis? schrijft hij over de menselijke drang om zin te geven, doelen te halen, betekenis aan het leven te geven. Momenten om hierbij stil te staan zijn meestal de confrontatie met ons onafwendbare einde, de dood.
Godsgeleerden, filosofen, psychologen
Elk mens gaat dood. Hoe we hier mee omgaan verandert. Zowel met de loop van de geschiedenis, als met de bril waarmee je naar leven en dood kijkt, schrijft Kets de Vries.
Godsgeleerden, filosofen, psychologen, ze hebben er in duizenden jaren menselijke geschiedenis wat over geschreven. Kets de Vries put voor Quo Vadis? uit die rijke bron. De klassieke Grieken duiken regelmatig op. Concepten als authentikos en zootikos, gemoedstoestand, zingeving en behoefte aan evenwicht, betrokkenheid... De mens vindt het nog steeds belangrijk. In die reeks van weken die we in het leven hebben, tussen geboorte en overlijden, vinden wij dat die zaken aan de orde moeten zijn. Anders kunnen we dat een 'onvervuld' leven vinden. Heb ik uit mijn leven gehaald wat ik wilde halen? Wat laat ik na, materieel en vaak immaterieel? Hoe kijken mensen naar mij als ik er niet ben?
Lente
Het is voor veel mensen, zeker als je nog midden in het leven staat, een vraagstuk dat we liever mijden. De lente komt eraan, en heb je dan zin om over dit soort zware onderwerpen na te denken. Kets de Vries betoogt juist wel, en juist nu. Net zoals de lente onderdeel is van een seizoenscyclus, zo zijn wij ook onderdeel van een cyclus waarin we keuzes kunnen maken, en verantwoordelijkheid moeten nemen. Deze vraagstellingen regelmatig stellen, je eigen verhaal vertellen en actualiseren heeft ook een positieve invloed op het lichamelijk welzijn. En dat helpt ons weer beter door die mindere fase, de herfst en de winter.
Over Bertrand Weegenaar
Bertrand Weegenaar is als hogeschooldocent HBO-ICT werkzaam op Windesheim. Zijn voorliefde ligt bij de onderwerpen strategie, marketing, geschiedenis; biografieën en internet; e-business.
