Op werkdagen voor 23:00 besteld, morgen in huis Gratis verzending vanaf €20

Interview

Spelvorm als alternatief voor studieboeken en training

Spellen voor het vergroten van teameffectiviteit waren er al, maar hoe je een team moet coachen, leerde je tot voor kort voornamelijk uit boekjes of in de praktijk. Dat laatste gaat vaak gepaard met vallen en opstaan en dat geeft dan weer niet voldoende veiligheid om volhardend voort te gaan met je leerproces. Bij sommige mensen althans. Daarom ontwikkelde Marijke Lingsma samen met Theo Maris het spel De competente teamcoach. Niet bedoeld voor een gezellig avondje met vrienden, maar voor een effectieve training in het vergroten van je teamcoachcompetenties.

Bert Peene | 20 oktober 2010 | 4-5 minuten leestijd

Waarom hebben jullie er voor gekozen om te werken met punten en een award voor de winnaar?

Het spel is inderdaad meer een leermiddel om onwijs veel van elkaar te leren en met elkaar ervaringen op te doen. De mogelijkheid om punten te verdienen moet je zien als een speelse vorm van feedback geven. Als je al wat ervaring hebt, zou dat toch een leuke bijkomstigheid kunnen zijn. Je kunt het spel hierdoor op verschillende manieren spelen. Sommigen willen elk spel 'scherp' spelen en een competitie-element helpt daarbij.

Vergeleken met andere spellen kost het de nodige moeite om de spelregels tot je te nemen.

Ik kan me voorstellen dat de spelregels op het eerste gezicht bewerkelijk lijken. Daarom hebben we ook een intervisietool en F.A.Q. gezet op de websites www.decompetenteteamcoach.nl en www.multimediacoach.nl. Toch is die ‘bewerkelijkheid’ wel degelijk functioneel. Ze dwingt als het ware stapsgewijs door het spel te gaan, waardoor het nog meer diepgang krijgt.

Hoe ontstaat zo’n opzet met zoveel toeters en bellen: een spelbord, diverse soorten kaarten, fiches en twee verschillende dobbelstenen?

Teamcoaching is spannend en enerverend. Dat wilden we in spelvorm terug laten komen. Teamcoaching is ook niet vanzelfsprekend; soms denk je Help! Zo ontstonden de Hulpkaarten. En het vakje op het speelbord met de status van Put? Iedere teamcoach gaat wel eens nat; raakt te zeer emotioneel betrokken en verliest afstand. Als je wat langer speelt en je gaat de ‘competitieversie’ spelen, hoort tegenslag er ook bij en kun je wel eens in de put raken. Dat speelvak moest er dus echt bij.

In hoeverre passen de sturende spelregels bij de principes van persoonlijke ontwikkeling; mensen bepalen toch zelf wat zij willen ontwikkelen en hoe ze dat doen?

Enige sturing zit er inderdaad in en tegelijkertijd kunnen mensen er hun eigen ontwikkelingsgang mee volgen. Wil je het spel optimaal benutten en veel van elkaar leren, dan is een bepaalde volgorde wel prettig. Sommige kaarten lenen zich bijvoorbeeld niet voor minder ervaren spelers. Heb je als team wel ervaring, dan kun je mixen en elkaar in het diepe gooien.

De spelopzet gaat ervan uit dat je in principe alle competenties ‘aandoet’. Als ik nu maar één bepaalde competentie wil ontwikkelen, is het spel dan niet aan mij besteed?

In dat geval zou ik niet met het spelbord werken maar met de specifieke kaarten. Ik zou overigens wel altijd adviseren met de teamsituaties, de gele kaarten, te beginnen. Dat levert namelijk veel gespreksstof en nieuwe inzichten op.

Waarom geldt voor het spelen een limiet van 90 minuten?

Nou, twee uur hooguit. Onder meer om elkaar scherp te houden en de vaart erin te houden. Hierdoor krijgt ook iedereen de gelegenheid om als teamcoach het spel te leiden. Heb je het goede antwoord, dan is de volgende aan de beurt. Anders verword je tot een praatgroepje.

Er zijn zes kaartsoorten die corresponderen met de genoemde deelcompetenties. Waarop zijn de andere vier thema’s gebaseerd?

Dat zijn de actievelden die je in je werkwijze ziet terugkomen. Eerst Teamsituatie, de gele kaarten: wat zijn de triggers in de situatie? Dan de Teamanalyse (groen): hoe houdt het team de huidige situatie in stand, welk niveau hebben de teamleden? Vervolgens Actie en Interventie (rode kaarten) van de teamcoach: wat kun je doen in de praktijk? Tot slot de blauwe kaarten Profilering en Reflectie: de teamcoach kijkt naar zijn eigen aandeel. Wat was het effect van zijn interventie? En was dat ook de bedoeling? Op het eerste gezicht lijkt deze opzet voor sommige managers niet direct herleidbaar tot de eigen werksituatie. Zodra ze het spel echter spelen, valt het kwartje: het gaat inderdaad over onze eigen werksituatie!

In hoeverre kun je dit spel tot zijn recht laten komen als je niet eerder iets over teamcoaching gelezen hebt?

Dat kan juist heel goed; daarom is dit spel er ook. Veel managers zijn doeners, die lezen geen boeken over teamcoaching. Dit spel biedt juist een schat aan praktijkmomenten om je competenter te maken in het coachen van teams. Niet iedereen kan zoveel ervaring opdoen in de praktijk, maar er wordt wel verlangd adequaat teams te coachen. Juist het spelen, het uitwisselen van ervaringen via de kaarten en dan nog eens op de hulpkaarten nalezen wat je gedaan hebt of had kunnen doen, maakt je alert, competenter en geeft je meer zelfvertrouwen. Weet je dat visualisering en zo oefenen dezelfde impact hebben als ervaring in de praktijk opdoen? Een mooie slogan van Nike luidt: ‘You want to compete, you need to train.’ Die slogan past prima bij dit spel!

Over Bert Peene

Bert Peene werkte jarenlang als kerndocent bij IMAGO Groep, Via Vinci Academy en C-Lion, opleiders voor het onderwijs. Daarnaast voerde hij als zelfstandige opdrachten op het gebied van organisatieontwikkeling uit in profit en non-proft. Tegenwoordig werkt hij als free lance docent en schrijft hij voor diverse bladen over managementliteratuur.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Boek bij dit artikel

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden