Conflicten hebben nut en noodzaak, bieden kansen en mogelijkheden. In essentie, zo betogen Jannie Lammers en Elise Luijcx in Einstein en de kunst van conflictmanagement, zijn conflicten niet meer en niet minder dan verschillen tussen mensen. De kunst is om botsingen van meningen en inzichten te zien als een noodzakelijk onderdeel van de ontwikkeling die we doormaken. Net als mensen hebben ook organisaties conflicten nodig om te groeien. Daarbij is het echter wel zaak om te voorkomen dat conflicten escaleren doordat ze niet meer gaan om de inhoud maar om de persoon, en niet meer om de mening maar om de macht. Als dat gebeurt houden conflicten op productief te zijn en worden ze schadelijk.
‘De echte kansen van het conflict zitten in het verkennen en bespreken van de verschillen,’ is de overtuiging van de beide BMC-adviseurs die elkaar hebben gevonden in hun gemeenschappelijke interesse in het managen van conflicten. ‘Verandering of groei gaat niet zonder andere zienswijzen te onderzoeken. Conflicten hoeven daarbij niet opgelost te worden als een suikerklontje. Doel is niet het conflict te laten verdwijnen, maar het functioneel en bruikbaar te maken.’
Het hanteren van conflicten is een vaardigheid waarvoor hetzelfde geldt als voor zoveel andere: oefening baart kunst. Daar een boek over te willen schrijven dat de lezer transformeert tot Master of Conflict Management (je kunt er donder op zeggen dat er binnenkort een hogeschool met zo’n opleiding komt) is onbegonnen werk. Die pretentie hebben Lammers en Luijcx dan ook niet. Wat ze wel hopen met dit boek is dat het mensen de ogen opent voor wat conflicten eigenlijk zijn, voor de psychische en sociale processen waardoor gezonde spanningen ontaarden in een veenbrand, en voor de mogelijkheden die er zijn om samen verder te komen - met behoud van ieders integriteit.
Lammers en Luijcx hebben voor hun boek hetzelfde stramien gekozen dat ook ten grondslag lag aan de vorige titel in wat een hele serie over leiderschap en management moet worden. Net als Anne de Graaff en Klaas Kunst (ook BMC) in Einstein en de kunst van het zeilen behandelen ze onder het kopje ‘Hoofdstroom’ een aantal kernthema’s, zetten ze met ‘Spiegels’ aan tot zelfreflectie, bieden ze met ‘Vensters’ verschillende perspectieven op de werkelijkheid, en nodigen ze met ‘Denksporen’ de lezer uit om ‘een eindje mee op te lopen’. Daar bovenop komen nog eens de vragen en opdrachten die de lezer met de neus op de feiten drukken en de grappig bedoelde illustraties van Luuk Poorthuis. Door de combinatie van dat alles maakt ‘Einstein en de kunst van conflictmanagement’ zo’n laagdrempelige indruk dat je er schrik van zou krijgen. In dit geval loont het om daar even overheen te stappen.
Over Pierre Spaninks
Pierre Spaninks (Eindhoven, 1955) was tot zijn pensionering in 2021 zelfstandig professional in journalistiek en communicatie. Hij kreeg landelijk bekendheid als ZZP-expert. Voordien had hij gewerkt in het hoger onderwijs en de consultancy. Hij studeerde Tekstwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam en volgde op Harvard het Senior Manager in Government Program. Tegenwoordig legt hij zich toe op de Egyptologie.
