De achterplattekst bijvoorbeeld begint zo: 'Coachen met collega's' is geschreven vanuit de gedachte dat professioneel werken tegenwoordig steeds meer 'permanent leren' en 'persoonlijke' ontwikkeling vraagt, en dat coachen door collega's daar een belangrijke bijdrage aan kan leveren.' Wie hiervoor verantwoordelijk is, kan ofwel niet schrijven of heeft in zijn opleiding de module 'Verkoopkunde voor het boekenvak' niet gevolgd. Pakkend kun je de tekst in ieder geval niet noemen.
Vervolgens is het auteurs en redactie kennelijk ontgaan dat de beschrijvende ondertitel in de inleiding niet wordt toegelicht. Hoezo is dit een 'praktijkboek individuele consultatie'? En tot slot maakt het boek zijn titel amper waar. In de voorganger van dit boek, want zo mag je 'Leren met collega's' best noemen, bespreekt De Haan interventies die daadwerkelijk onder de noemer vallen: intercollegiale toetsing en intervisie. Maar wie 'Coachen met collega's' gelezen heeft, zal zich ongetwijfeld afvragen wat coachen met collega's anders maakt dan andere coachingrelaties.
Het is, met andere woorden, gewoon het zoveelste boek over coaching. Maar wel een aardig boek; dat moet gezegd. Het is opgebouwd uit drie delen, die weer in hoofdstukken zijn onderverdeeld. In totaal zijn het er vijftien. Ieder hoofdstuk is helder gelayout, met functionele illustraties, en wordt afgesloten met een beknopte samenvatting.
Het eerste deel, dat 'Kader voor coaching' heet, is een beknopte introductie op het thema. Je leert er onder meer wat coaching is en hoe je een coachinggesprek opbouwt. Het tweede deel, 'Aanpak van coaching', vertelt welke coachingbenaderingen officieel onderscheiden worden en beschrijft kort de belangrijkste methodieken. Iedere methode wordt in de vorm van een stappenplan gepresenteerd en dat is bijzonder handig. Even plezierig vond ik overigens de relativerende toets die je in het betoog bespeurt.
De lezer die graag wil weten hoe je coaching kunt opbouwen, vindt zonder meer wat hij zoekt, maar je mag van de auteurs ook best je eigen methode ontwikkelen. De methodieken willen slechts een referentiekader bieden. Het derde deel heet 'Reflectie op coaching' en gaat nader in op de competenties van de coach, verschillende leerstijlen en grenzen aan coaching. Nee, met het boek op zich is niks mis; het kan bijvoorbeeld heel goed dienst doen als een introductie op het thema. Maar beste uitgever, presenteer het dan ook zo.
Dat is niet eenvoudig; dat weet ik best. Er is al zoveel over coaching gepubliceerd, dat je nogal wat moeite moet doen om een boek op te laten vallen. Maar dat leer je nu juist in de module 'Verkoopkunde voor het boekenvak'. Of ik zelf soms ideeën heb? Wat dacht u hiervan: 'Coaching van professionals' of 'Hoe maak ik coaching tot een succes?'
Over Bert Peene
Bert Peene werkte jarenlang als kerndocent bij IMAGO Groep, Via Vinci Academy en C-Lion, opleiders voor het onderwijs. Daarnaast voerde hij als zelfstandige opdrachten op het gebied van organisatieontwikkeling uit in profit en non-proft. Tegenwoordig werkt hij als free lance docent en schrijft hij voor diverse bladen over managementliteratuur.
