De tsunami aan managementboeken is nog nauwelijks bij te benen. Zoveel boeken dat je door de bomen het woud niet meer ziet. Kennelijk valt er nog heel veel te verbeteren in onze organisaties

Voorbij de managementmaatschappij van Marjolein Quené is een ‘mindblower' om maar met de deur in huis te vallen. Hans Achterhuis noemt het op de achterflap ‘een pijnlijk feest' van herkenning.

Moet je als man en geen ervaringsdeskundige überhaupt een recensie willen schrijven over een moeder die schrijft over het verlies van haar kind vlak na de geboorte? Ik heb daar geen doorwrocht antwoord op. De titel, Een boekkie troost, intrigeerde me wel: diep verdriet gekoppeld aan humor.

Het omgaan met veranderingen kent twee benaderingswijzen: (1) door mee te bewegen of (2) hoe dan ook proberen de verandering te temmen en zo de controle te behouden over de situatie. De natuurlijke reflex is vaak: niet meebewegen.

Het is altijd prettig een recensie te schrijven van een overzichtelijk boekje en dan ook nog eens een boekje met dertig ‘eigenstandige’ bijdragen. Doorleven van Nieuw Organiseren van het redactietrio Georgette Kempink, Jan Smit, en Guido van de Wiel is zo’n boekje.

Een recensie van een boek van 625 pagina’s met als bijlage een 2e boek als managementsamenvatting van 175 pagina’s is geen kleinigheid en dan druk ik me nog voorzichtig uit. Samen te koop voor 10 eurocent per bladzijde.

Over het laatste boek van Menno Lanting zijn binnen een mum van tijd al twintig recensies verschenen. Op zich al disruptief, die recensies hier herhalen heeft geen zin.

De ondertitel van Proceskunde vanAart Goedhart en Barbara van der Steen is ‘Een pleidooi voor werken met Aandacht’. Een boek qua vormgeving uit het boekje. Een akelig goede literatuurlijst, zo te gebruiken voor je promotieonderzoek.

Het zijn verwarrende tijden, zeker ook in gemeenteland, en het overzichtelijke Hoe waardeer je een maatschappelijk initiatief? (108 pagina’s) doet een poging burgers met een initiatief wegwijs te maken in het doolhof van het gemeentelijk ambtelijk apparaat.

Om maar met de deur in huis te vallen, 'Iedereen CEO' is een boek dat leest als een trein en het geeft een mooi beeld van de tussentijd waarin we staan op weg naar een connected wereld. Tien hoofdstukken verdeeld over 170 bladzijden. Waar gaat het over en is het een must om te lezen?

'Sturen op vertrouwen' van Jaco van Hoorn gaat over leidinggeven en is geschreven door een lid van de korpsleiding van de politie Hollands Midden. Toch is dit boek niet alleen bestemd voor politiefunctionarissen. Politie is een vak waarbij zacht en hard samen gaan en dat is wat van veel leidinggevenden wordt verwacht, ook buiten het politieapparaat. Het boek kent 160 pagina's die zijn onderverdeeld in vier hoofdstukken en een epiloog.

Het boek van ruim 225 bladzijden leest als een spannend jongensboek. Het nadeel is dat je na afloop met een enorme kater blijft zitten. Wat zijn wij gewone stervelingen toch een stel losers in vergelijking met Steve Jobs (1955). Maar ook hij blijkt een gewoon mens met ups en downs. 'Steve Jobs' is zeker niet alleen een boek voor Apple-fans, maar vooral ook voor mensen die zich bezighouden met vernieuwing en innovatie. Of je wilt gewoon uit nieuwsgierigheid even achter de schermen kijken.

Nadenken over het Europese Rijnlandse model is weer in. Globalisering wordt een valstrik voor de democratie. Een onderneming kan over overbodige mensen spreken, een samenleving niet. Temidden van de kredietcrisis zien we de politiek aan beide kanten van de oceaan schipperen hoe daar mee om te gaan. Het turbokapitalisme blaast zichzelf op en ondermijnt de stabiliteit van de samenleving. Dat kan nooit bedoeling zijn geweest. Piet Moerman schreef het essay 'Rijnlanders, durft te denken en te twijfelen!' over de achtergronden van het Rijnlandse model.

Als we de ontwikkelingen van de afgelopen jaren overzien, kunnen we ons de vraag stellen of Europese ondernemingen zich - ondanks de onontkoombare Angelsaksische druk - voldoende bewust zijn van de meerwaarde van het Rijnlandse model. Of moeten we gewoon accepteren dat het zijn tijd heeft gehad? 'Rijnland Exit' is al eens in onze kranten verschenen. Met 'Herwaardering van de Rijnlandse principes' levert Rienk Goodijk zijn bijdrage door te pleiten voor een en/en-benadering.

In 2002 verscheen van Wim van Dinten de organisatiebijbel 'Met gevoel voor realiteit'. Het was een boekwerk van ruim 700 bladzijden. Een prachtig boek, maar door zijn omvang, aanschafprijs en taalgebruik niet voor een breed publiek even uitnodigend. Zijn nieuwe boek, 'Zijn zij gek of ben ik het?' schreef hij samen met Imelda Schouten. Dit is een stuk toegankelijker en kent 'slechts' 270 bladzijden. En dit handzame boekje leest wel als een trein.

De recensies van de Amerikaanse kranten op de achterkant van het boek 'De cultuur van het nieuwe kapitalisme' van de Amerikaanse socioloog Richard Sennett spreken voor zich: een meesterwerk van slechts 150 bladzijden in pocketformaat. En dat is het ook! Het bevat een overzicht (op verzoek van de Yale University) van zijn onderzoeken die hij in de loop der jaren heeft geschreven over arbeid.

Naud van der Ven heeft met zijn boek 'Schaamte en verandering' een gedegen stuk werk geleverd. Het boek is een must voor iedereen die meent iets met het vak 'Veranderkunde' te hebben. Je moet je echter wel realiseren dat het een promotieonderzoek is dat niet primair is bedoeld een lekenpubliek te behagen. Hapklare brokken komen niet voor. Het thema van het boek is het rationele denken waarmee we proberen de wereld om ons heen beheersbaar te maken. Tegelijk echter heeft het rationele denken de eigenschap om dingen en mensen in te kapselen. Vertoont 'de Ander' die wordt ingelijfd weerstand of is het voor de bedenker, de manager en zijn consultants, een schaamtevolle confrontatie? Is de reactie van de Ander terecht?

Dit boek leest als een spannend jongensboek. Het ís ook echt een jongensboek: meisjes spelen de rol zoals ze die al eeuwen gewend zijn te spelen: ze worden vervangen door jongere exemplaren (mannen gaan aan de tweede leg) en ze zijn vooral charmant als gastvrouw en als ze al een eigen carrière ontwikkelen, is dat als TV-babe. 

Een mooi luxe uitgegeven boekje (214 bladzijden op ongeveer A5-formaat) over verdwenen beroepen. Links de tekst en rechts een zwart-wit foto uit lang vervlogen tijden. Een tijd dat je nog was wat je deed. En een tijd waarin ondanks vaak zware arbeidsomstandigheden beroepstrots nog leek te bestaan. Misschien zijn de foto's in dit boekje wel een belangrijker stuk van onze historie dan de bijbehorende tekst. Volgens mij bestaat de goede oude tijd niet, zo kijkend naar de gezichten op de foto's.

'Angelsaksen versus Rijnlanders' leek me een aardige titel voor een overzichtelijk boekwerkje, slechts 132 pagina's verdeeld over zeven hoofdstukken. De eerste vraag aan Managementboek.nl was dan ook: zeker al veel van verkocht? Het antwoord was ontkennend.