Voor zijn ‘geluksboek’ trekt Joep Schrijvers regelmatig het veld in om de ‘facts & figures’ achter geluk te zoeken. Op dit moment is hij in de VS, in Detroit om precies te zijn, en van daaruit doet hij voor Boekcover rechtstreeks verslag. In deze aflevering aantekeningen uit de ‘luwte’ van de stad, ofwel het ‘godvergeten Detroit’.

Voor zijn ‘geluksboek’ trekt Joep Schrijvers regelmatig het veld in om de ‘facts & figures’ achter geluk te zoeken. Op dit moment is hij in de VS, in Detroit om precies te zijn, en van daaruit doet hij voor Boekcover rechtstreeks verslag. In deze aflevering aantekeningen uit de ‘verkiezingsluwte’ van het Sarah Palin-circus: een ontmoeting met Cynthia McKinney, de presidentskandidate van de ‘Green Party’.

Voor zijn ‘geluksboek’ trekt Joep Schrijvers regelmatig het veld in om de ‘facts & figures’ achter geluk te zoeken. Op dit moment is hij in de VS, in Detroit om precies te zijn, en van daaruit doet hij voor Boekcover rechtstreeks verslag. In deze aflevering aantekeningen uit de ‘verkiezingsluwte’ van het Obama-circus.

Krimpende steden zijn van alle tijden maar komen tegenwoordig ook veelvuldig voor. Verandering van de economische structuur en de demografie zijn er de hoofdoorzaken van. Is er kruid tegen gewassen?

De mens wordt in zijn werk door vreugde- en pijn geleid. Hoe dat werkt vertelt de Fit-theorie. Als je karakter en je levensfase matchen met je werk dan is de kans groot dat je gelukkig bent.

Ik heb me vaak afgevraagd waarom bedrijven rond Amsterdam en Schiphol blijven hangen en niet hun domicilie in de Flevopolder zoeken. Het lijkt me toch de meest rationele oplossing voor het fileleed en de CO2-uitstoot. Er zijn daar zoveel werknemers en waar in Nederland kennen de weilanden nog horizonnen? Maar zo werkt de economie niet weet ik inmiddels uit het nieuwste boek van de geograaf Richard Florida Who’s is your city?, die een paar jaar geleden met zijn ideeën over de creatieve klasse furore maakte.

De droom van het vrije verkeer van personen in de EU is bijna gerealiseerd. Straks de Roemenen en de Bulgaren nog en dan heeft niemand meer een vergunning nodig om hier te werken, althans minder dan drie maanden. Wie voor het langere werk gaat vindt toch de onvermijdelijke bureaucratie op zijn pad.

Het stond opeens zomaar in mijn krant Het Parool. Leerplichtambtenaren houden overdag volwassenen jongeren aan die er jonger dan 23 jaar uitzien om te vragen wat zij op straat te zoeken hebben. Of ze niet naar hun werk moeten of naar school. Ik was werkelijk verbluft. Je zal toch maar een jonge verpleegkundige zijn, nachtdiensten hebben gedraaid en even wat boodschappen bij de Liddl doen of er stuift onverwijld een doorgefokte staatscontroleur op je af: "En mevrouwtje moeten wij niet op ons werk zijn of op school?"

Onlangs maakte de PvdA-tweede-kamerfractie haar plan bekend om arbeidsgehandicapten aan een baan te helpen: kansen geven, kansen grijpen, voor iedereen een baan die past. De timing na de debatten over de Wajong van vorige week is uitmuntend. Donner kon weggezet worden als een asociale bezuiniger en de PvdA kon nu scoren met haar wél sociale gezicht.

Het gaat niet goed met onze jeugd. Teveel jongeren komen terecht in een uitkering vanwege hun vermeende levenslange invaliditeit. Dat baart de sociale partners en het kabinet zorgen. Daarom staat op dit moment de Wajong, wet arbeidsongeschiktheidsvoorziening jongeren in het middelpunt van de belangstelling. Donner, de minister van Sociale Zaken, wil deze herzien en de PvdA steigert over diens plannen. Wat is er aan de hand?

De PvdA was er in haar verkiezingsprogramma helder over: kinderopvang tot drie dagen moet gratis. De rest met bijbetaling. Niet voor niets kregen de sociaaldemocraten deze week klop van de oppositie nu het kabinet weer op diezelfde kinderopvang wil bezuinigen. In 2007 zijn de kosten van de opvang door de enorme toeloop uit de hand gelopen. Nu rest alleen de politieke strijd wie voor dat succes moet opdraaien

Tegen vrouwen zeggen dat ze zeuren wanneer zij willen deeltijd werken, moederen en zorgen, is net zoiets als een boom verwijten dat hij bladeren heeft en de leeuwin dat zij onschuldige lammetjes vreet. De natuur voldoet niet aan onze verwachtingen, dus is zij schuldig en dient zij vermaand te worden zichzelf te verbeteren. Dat is primitief en bijgelovig denken.

De postbodes zijn in actie en terecht. Zij zijn de opzichtige slachtoffers van de omhelzing van de neoliberale agenda door de bestuurlijke en economische elite in de afgelopen jaren én van de technologische vooruitgang. Ik schrijf bewust slachtoffers en geen verliezers omdat de laatste term impliceert dat min of meer gelijkwaardige tegenstanders de arena zouden hebben betreden. Dat is bij de postbodes niet het geval. De liberalisering van de posterijen was niet hun keuze, net zomin als de vervanging van brieven door emails dat was.