De unieke uitkomsten van het grootschalige onderzoek zijn verwerkt in ons boek ‘Ik ben er helemaal klaar mee.' En de impact van het tekort aan werkplezier is enorm, veel teams en organisaties lopen vast. Op zich is dit niet vreemd als je je beseft dat 22% van de medewerkers elke dag met tegenzin naar het werk gaat en langzaam - maar zeker - aftelt naar het weekend of zelfs het pensioen. Of wat dacht je van de grote groep medewerkers (62%) die hun werk wel OK vinden, maar ook hebben geconcludeerd dat ze hun echte passie alleen buiten het werk kunnen vervullen. Naast de standaard impact in de vorm van verzuimkosten, uitval door burn-out of bore-out verschijnselen en het ongewenste verloop van personeel, laten bedrijven heel veel geld liggen. Ons onderzoek toont aan dat er een groot verschil is in de benutting van het potentieel van medewerkers die met tegenzin komen versus medewerkers die bruisend aan het werk gaan. Het tekort aan werkplezier loopt al snel in de miljarden voor BV Nederland. We laten de omzetderving dan nog buiten de beschouwing!
Hoe komt het dat zo veel mensen zo veel energie verliezen? Als wij rondlopen in bedrijven dan zien we dat de meeste organisaties er professioneel uitzien en de medewerkers beschikken over een nette werkplek, goede faciliteiten en vaak ook een mooi salaris. En de meeste leidinggevenden en directeuren die wij ontmoeten, willen echt dat hun mensen het naar hun zin hebben. Toch gaat er structureel iets niet goed. Vanwaar anders dat massaal aftellen naar het weekend en pensioen?
Ons onderzoek en jarenlange ervaring in het bedrijfsleven toont aan dat er drie bronnen zijn, waar energie structureel weglekt:
De keuzes van elke medewerker De stijl van de leidinggevende De organisatie met al haar regels en systemen
Elke medewerker creëert onbewust zijn eigen werkplezier door de keuzes die hij maakt. Sommige medewerkers zorgen door hun keuzes dat ze automatisch energie verliezen, wij noemen ze ventieltrekkers en in-de-putdenkers. Andere medewerkers krijgen door hun keuzes en manier van denken juist energie. Zo lopen er zelfs positieve bruistabletten rond in bedrijven waar grote reorganisaties plaatsvinden.
Er zijn leidinggevenden waar medewerkers graag en met plezier hard voor willen werken. Er zijn ook leidinggevenden waar medewerkers plichtsgetrouw doen wat de bedoeling is, maar niet veel meer. Er zijn echter ook leidinggevenden die het vermogen hebben ontwikkeld om met een enkele opmerking de energie uit een heel team te trekken. Ons onderzoek toont aan dat er 6 niveaus van leiderschap zijn, die allen een duidelijk verschil maken in de motivatie van medewerkers.
De derde en laatste bron van energielekkages is de organisatie met al haar regels en systemen. Of het nu gaat om een alarmfase-1-organisatie (waar het nu echt allemaal anders moet) of een structopaat-organisatie (waar alles via procedures en lean moet); er zijn elke keer duidelijke energielekkages in het systeem aan te wijzen. Zo wordt het misschien tijd om die energievretende vergadering op maandagmiddag eens echt aan te pakken. Dat moet toch beter en leuker kunnen?
In ons boek spreken wij iedereen aan op zijn verantwoordelijkheid. Of je nu de werknemer bent of de leidinggevende of de directeur, iedereen kan iets leren en het direct toepassen. Laten we zorgen dat we ons eigen werk leuker maken en daarmee onze energie verhogen. Dan worden we ook automatisch een leukere partner, ouder, vriend of collega. Kortom: waar wacht je op?