Peter-Paul Verbeek (1970) is hoogleraar filosofie en ethiek van wetenschap en techniek, en tevens rector magnificus aan de Universiteit van Amsterdam. Hij publiceerde onder andere Op de vleugels van Icarus (2013) en De Grens van de Mens (2011).
Meer over Peter-Paul VerbeekNieuwe technologische ontwikkelingen kunnen mensen niet alleen “beter” maken, maar ook “verbeteren”. De wereld is vol antidepressiva, Ritalin, vruchtwaterpuncties, protheses en hersenimplantaten. Het is hoog tijd dat de ethiek zich gaat richten op de vraag hoe deze middelen een goede inbedding in de samenleving kunnen krijgen, aldus de techniekfilosoof Peter-Paul Verbeek. Verbeek verzet zich niet bij voorbaat tegen ingrepen in de menselijke natuur, maar onderzoekt de nieuwe manier van mens-zijn die eruit ontstaat.
In hoeverre zullen dergelijke ingrepen onze verantwoordelijkheden doen verschuiven en leiden tot afnemende acceptatie van ziekte en imperfectie? Gaan zij een nieuwe invulling geven aan wat een menswaardig leven is? Mag je de klachten van iemand met Parkinson met behulp van een hersenimplantaat verminderen als je weet dat het karakter van de patiënt daardoor volkomen verandert?
