Ze beschrijft hoe een coach zijn of haar eigen interne radio kan leren zachter te zetten. Inderdaad: zachter, want uit zetten is onmogelijk. De coachee zegt iets of doet iets en je denkt er iets bij, positief dan wel negatief. En wat je denkt, heeft veel meer te maken met je eigen ervaringen uit het verleden dan met datgene waar het over moet gaan: diezelfde coachee. Daar kun je niets aan doen, dat gebeurt gewoon. Het is onderdeel van ‘ hoe het beestje in elkaar zit’. Mensen maken meningen aan in reactie op wat andere mensen zeggen. Daar is niets mis mee, alleen heeft een coachee niets aan de mening van zijn coach, zeker als die niet eerst goed heeft geluisterd. Een coachee heeft iemand nodig die hem kan helpen zelf de situaties op te lossen waar hij tegenaan loopt.
Leren waarnemen, aldus Kat, is voor de coach essentieel. Hoe langer je je definitieve interpretatie of oordeel over een waarneming uit weet te stellen – als het ware ervan weet los te knippen – hoe zuiverder de werkelijke betekenis van wat coachee aan het communiceren is, tot je door zal dringen. En hoe zuiverder het contact zal zijn dat je met die coachee weet te bewerkstelligen, zodat die de ruimte ervaart om de vragen en problemen te ventileren waar hij werkelijk mee zit.
Snapt u het nog? Zo niet, lees dan dit boek, dat ook nog eens een zeer leesbare en complete introductie is in de kunst van het effectief coachen. Een aanrader.