De ondertitel van Rijker coachen – ‘Verdieping door inzet van je eigen persoon’ geeft al aan dat dit boek niet vooral over methodieken gaat, maar over jezelf inzetten als instrument in het begeleiden van coachees. Remmerswaal moedigt in zijn boek coaches aan om zichzelf te blijven ontwikkelen, veel zelfkennis op te doen en authentiek te zijn binnen de coachingsrelatie, met als doel rijker te coachen en zelf meer bezieling in het werk te hebben.
Mij lijkt het een inkoppertje dat de coach als persoon belangrijk in de begeleiding is. In de persoonlijke 'klik' die er moet zijn tussen de coach en zijn klant, maar ook de mate waarin hij of zij de eigen levenservaring en zelfkennis inzet om ook het inzicht bij de ander, de klant, te vergroten. Het wordt als gegeven gezien dat in het werken met mensen als therapeut, juist de persoonlijke relatie met de cliënt belangrijker is dan de methodieken die de coach inzet. Ook Remmerswaal is hiervan overtuigd. Het is mooi dat hij hierover een boek schrijft, specifiek voor coaches en voor het Nederlandse taalgebied.
Coachen gaat altijd over ontwikkeling, geeft de auteur in zijn boek aan. Vaak gaan de boeken over de ontwikkeling van de klant en op welke manier je de coachee als coach kunt begeleiden. Juist door jezelf als coach te laten zien in de intermenselijke relatie kun je meerwaarde bieden. Remmerswaal noemt dit 'het bestaansniveau'. Als coach is het hierbij volgens Remmerswaal belangrijk om de klant te accepteren en niet te veroordelen, duidelijke feedback geven en zelfinzicht bevorderen en ook het benoemen wat je in het moment ervaart bij jezelf als coach of wat je observeert bij de coachee.
Daarbij mag je op gepaste momenten ook meer van jezelf laten zien en ook iets vertellen over je eigen relevante ervaringen, mits dit meerwaarde heeft voor de coachee. Die meerwaarde kan zitten in het vertrouwen in de coach als ervaringsdeskundige met de nodige levenswijsheid, maar bijvoorbeeld ook in het normaliseren van de belemmeringen die de coachee ervaart en laten zien dat ook jij als coach kwetsbare kanten hebt die gewoon gezien mogen worden. Als coach mag, of moét je misschien wel durven experimenteren en ook durven fouten te maken. Het maken van fouten is geen ramp is daarbij de boodschap. Zaak is ook om de coachee altijd zelf de eigen problemen te laten oplossen en niet teveel de helper te willen zijn die alles uit handen neemt. Juist door authentiek, bezield, kwetsbaar en empathisch te zijn, kan de coach ook een voorbeeld zijn voor de coachee.
In het kort is het bovenstaande denk ik de belangrijkste boodschap, maar niet het enige waaraan aandacht wordt besteed in het boek. Remmerswaal besteedt ook aandacht aan wat hij 'beschermingsmechanismen' bij de cliënt (in plaats van afweermechanismen) noemt. Verder is er onder andere aandacht voor veiligheid en vertrouwen, methodisch coachen, omgaan met emoties, valkuilen voor coaches en verschillende soorten interventies om het inzicht bij de coachee te vergroten.
Al met al biedt Rijker coachen wat mij betreft nuttig en interessant leesvoer en ik vind de aandacht voor je eigen ontwikkeling als mens en als coach een interessante aanvulling op de grote hoeveelheid coachingsliteratuur die vooral over theorie en methodieken gaat. Natuurlijk is een goed gevulde gereedschapskist als coach heel nuttig en belangrijk, maar het belangrijkste instrument in de coachingsrelatie ben jezelf!
Sippy van Akker MSc is bestuurskundige en legt zich toe op coaching en consultancy op het gebied van mens, werk en zingeving. Sippy schrijft sinds 2018 over deze onderwerpen op zinvollerleven.nl, het door haar opgerichte platform voor bewust en zinvol leven en werken.
Over Sippy van Akker
Sippy van Akker MSc is bestuurskundige en legt zich toe op coaching en consultancy op het gebied van mens, werk en zingeving. Sippy schrijft over deze onderwerpen op zinvollerleven.nl, platform voor bewust en zinvol leven en werken.
