Dat het boek geheel en al is voortgekomen uit de praktijk, bewijst de enorme tabel met de tien meeste aan TG-consultants gestelde vragen over samenwerking. Die tabel is zo groot omdat Bremekamp en zijn collega’s elke vraag pareren met soms wel tien in het boek opgenomen modellen die tot een oplossing zouden kunnen leiden. De tabel toont dus ook een andere belangrijke eigenschap van deze publicatie: die is niet bedoeld om van kaft tot kaft door te nemen, maar om te worden bestudeerd op het moment dat de situatie daarom vraagt.
Een voorbeeld. Een van de kernvragen die het TG-team geregeld krijgt, is de volgende: ‘Hoe kunnen wij ons beter positioneren binnen een netwerk en hoe moeten wij dat aanpakken?’ De eerder genoemde tabel leert ons vervolgens dat wij bijvoorbeeld pagina 122 kunnen raadplegen waar we uitleg krijgen over ‘Verbindend leiderschap in samenwerkingsvebanden’. In twee pagina’s - het format van ongeveer alle uitgewerkte strategieën, slechts een enkele strategie neemt meer ruimte in beslag - lezen wij wat deze strategie inhoudt, welke werkwijze er gevolgd dient te worden om de strategie te implementeren, en dat alles wordt gelardeerd met een praktijkvoorbeeld.
De keuze om alle strategieën zo uniform mogelijk te presenteren - over twee pagina’s, met een stappenplan en praktijkvoorbeeld - geeft het boek een rustige en evenwichtige uitstraling. Enorme theoretische kaders ontbreken, maar wie bij samenwerken daadwerkelijk tegen een probleem aanloopt en dat uit de weg wil ruimen, zal een overvloed aan theorie niet missen.
Toch bekruipt je af en toe het gevoel dat er over sommige strategieën veel meer te zeggen was geweest, maar dat het toch wat strakke format dit heeft verhinderd. De auteurs zijn zich er sowieso goed bewust van dat hun modellen een vereenvoudigde weergave zijn van de werkelijkheid. Succesvolle samenwerking valt of staat met de mensen die ermee te maken krijgen. Voor hen kan Eerste hulp bij Samenwerken precies doen wat de titel belooft.
Over Erik de Vries
Erik de Vries is freelance journalist.