Het originele boek van Stephen Covey heet 'De zeven eigenschappen van effectief leiderschap'. Eigenlijk zijn het eigenschappen die bijdragen aan een grotere persoonlijke effectiviteit. Het boek had misschien beter 'De zeven eigenschappen van persoonlijke effectiviteit' kunnen heten. Wat dat betreft zet zijn zoon Sean Covey op het juiste niveau in. Persoonlijke effectiviteit leidt tot goede omgangsvormen en die dragen weer bij aan de vergroting van ons geluk.
In 'De zeven eigenschappen van Happy Kids' illustreert Sean Covey de opbouw van de eigenschappen door een boom te gebruiken. De drie eigenschappen die met 'jezelf' te maken hebben, zijn de wortels van de boom. Daarna komen, van stam tot kruin, de eigenschappen 'samen met anderen'. Helemaal aan de top staat het scherpen van de zaag, zodat ook onze kinderen weten dat ze goed voor zichzelf moeten zorgen.
Stephen Covey heeft later een achtste eigenschap toegevoegd: van effectiviteit naar inspiratie. Die ontbreekt in dit kinderboek. Dat is terecht. Kinderen hebben zo hun eigen manieren om mensen te inspireren, daar moeten wij volwassenen ons niet mee bemoeien. Natuurlijk zijn de omschrijvingen van de eigenschappen wat aangepast. 'Samen is beter' valt nu eenmaal makkelijker in kinderoortjes dan 'synergie'. Die vereenvoudiging is een verrijking, want het maakt de principes makkelijker te onthouden. Zo zijn niet alleen mijn kinderen geholpen, maar houdt een volwassen manager er ook nog wat aan over.
Elke eigenschap wordt met een verhaaltje toegelicht. Zo ontstaan zeven belevenissen van diertjes als Elsie Eekhoorn en Goof de Beer. De namen van de hoofdpersonen geven ook een indruk van de leeftijd van de doelgroep. Ik zou niet veel ouder gaan dan tien jaar. Oudere kinderen zullen het boek te kinderachtig vinden.
Dat is jammer, want het boek dat Sean Covey eerder geschreven heeft (met als titel 'Zeven eigenschappen die jou succesvol maken - Alles wat je ouders je niet vertellen') is bedoeld voor oudere tieners. Jongere pubers - toch een belangrijke doelgroep - blijven zo verstoken van de adviezen. Een gat in de markt voor Covey Incorporated, maar dan hopelijk wel zonder de vervelende insinuatie 'wat je ouders je niet vertellen'. Tijdens het experiment op mijn eigen kinderen heb ik ontdekt dat ze de verhaaltjes leuk vinden, maar dat de boodschap niet automatisch valt bij de kinderen. Zo wil Lily Stinkdier een moestuin en moeder Stinkdier gaat uiteindelijk overstag. Toen ik vroeg wat de jongedames ervan geleerd hadden, was het antwoord: 'als je blijft drammen, krijg je uiteindelijk je zin'.
Dat Lily tijdens het drammen een win-win-situatie heeft gecreëerd waar elke Covey trots op zou zijn, was niet aangekomen. Om dit soort instinkers te voorkomen, heeft de auteur na elk verhaaltje een toelichting voor de ouders opgenomen. Het 'ouderhoekje' bevat vragen die je met de kinderen kunt bespreken en concrete adviezen (de 'babystapjes' genaamd). Sean Covey kan het weten, want hij heeft zeven kinderen. Het boek had dus ook 'De happy eigenschappen van zeven kids' kunnen heten... De schrijver wil met dit boek één gemeenschappelijke taal maken. Ouders leren die taal van Stephen Covey.
De happy kids leren dezelfde taal van Sean Covey. Mooi eigenlijk dat de kinderverhaaltjes niet zonder ouderlijke toelichting kunnen. Dan kan de ouder zijn effectieve leiderschap inzetten om zijn kids happy te maken... Met dank aan Kim (10) en Rhodé (6), die erg behulpzaam waren bij het beoordelen van dit boek.
Over Joost van Driessen
Joost van Driessen is manager bij het Ministerie van Defensie. Hij is afgestudeerd in de informatica aan de Universiteit Leiden en deed zijn MBA-opleiding bij de Business School Nederland. Zijn werkterrein bevindt zich op het grensvlak waar organisatie en informatie elkaar raken.
