Identity Theft Handbook

De Nederlandse politie heeft weinig cijfers over identiteitsfraude in ons land. Wel heeft men voldoende aanwijzingen om te spreken van een bedreiging van onze samenleving die nodig meer aandacht moet krijgen, zo staat in het vorig jaar verschenen nationaal dreigingsbeeld georganiseerde criminaliteit. Volgens berekeningen van de Nederlandse Bank zijn er elke dag 75 mensen het slachtoffer van pinpasfraude, ook een vorm van identiteitsfraude. Het Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft vorig jaar een meldpunt voor identiteitsfraude in het leven geroepen, maar dit meldpunt leidt nog een wat schimmig bestaan. In de VS zijn meer gegevens over deze vorm van criminaliteit beschikbaar zo blijkt uit het 'Identity Theft Handbook' van Martin T. Biegelman, bij Microsoft verantwoordelijk voor het bestrijden van fraude. Microsoft is zeer intensief met dit onderwerp bezig omdat cyberspace steeds meer wordt gebruikt door criminelen, maar ook door terroristen. Niet voor niets wordt cyberspace vaak aangeduid als het wilde westen van de 21e eeuw. Niet alleen burgers hebben last van identiteitsfraude, ook bedrijven leiden veel schade door deze vorm van criminaliteit, zo blijkt uit het boek van Biegelman. Individuele burgers maken 35 procent uit van het aantal slachtoffers. De rest bestaat uit bedrijven, waarvan meer dan een derde financiële instellingen is. Een van de redenen daarvoor is dat financiële dienstverleners vaak verantwoordelijk zijn voor de verliezen die klanten leiden. Daarnaast zijn bedrijven ook rechtstreeks slachtoffer als zij diensten leveren aan een klant die goederen afneemt onder een valse identiteit. In de VS was in 2005 bijna vier procent van de bevolking slachtoffer van identiteitsfraude, ruim 8 miljoen mensen. De totale schade was 15,6 miljard dollar. Veel mensen hebben ook last van andere gevolgen van identiteitsfraude. Zo moeten zij bedrijven en overheden ervan zien te overtuigen dat hun identiteit is vervalst en dat er dus sprake is van een misdrijf. Vervolgens moeten zij nieuwe identiteitspapieren of bank- en creditcards zien te krijgen. Volgens Biegelman kost het een burger gemiddeld 81 dagen om deze schade te herstellen. Bedrijven hebben veel last van de diefstal van data, waaronder persoonsgegevens. De schade hiervan bedroeg in 2003 meer dan 18 miljard dollar en stijgt snel. Alle bedrijven kunnen hier mee te maken krijgen, ofwel door externen ofwel door eigen medewerkers. Verlies of diefstal van laptops is hiervan een goed voorbeeld. Negentig procent van alle laptops die kwijt raken bevat bedrijfsgeheimen of privacygevoelige gegevens. Een laptop bijvoorbeeld die van een federale ambtenaar werd gestolen bevatte de persoonsgegevens van 28 miljoen Amerikaanse veteranen, legerofficieren en hun echtgenoten. Het boek van Biegelman bevat een grote schat aan gegevens en praktijkervaringen over identiteitsfraude. Het grootste deel hiervan betreft de situatie in de VS. De praktische waarde van de praktijkervaringen is voor de Nederlandse situatie niet groot. De waarde van het boek is echter vooral gelegen in de aansporing voor Nederlandse bedrijven en burgers om hun gegevens beter te beveiligen en alerter te zijn op de mogelijkheid van identiteitsfraude. Met het oog daarop zijn met name de laatste hoofdstukken interessant. Daarin worden veel praktische tips gegeven om identiteitsfraude te voorkomen. Ook de rijkelijk geciteerde handleidingen waarin rechten staan beschreven voor slachtoffers zijn handig en goed toepasbaar voor de situatie in ons land. Ook bevat het boek 21 regels die elk bedrijf of burger zou moeten toepassen om identiteitsfraude te voorkomen. Zowel overheden als bedrijven kunnen met dit boek hun voordeel doen in de strijd tegen deze groeiende vorm van criminaliteit.