Ouderen profiteren ook van positieve discriminatie. Met hun 65+ pas ontvangen ze korting in het openbaar vervoer, bioscoop, museum en een dagje met kleinkinderen. Dat is op zich vreemd, want juist senioren bezitten de grootste rijkdommen in Nederland. Het beeld van de zielige bejaarde die elk dubbeltje moet ronddraaien vanachter de geraniums vanwege het magere AOW-tje is al lang achterhaald.
Discriminatie mag kennelijk. Als het maar positief is. Er zijn trouwens veel meer vormen van discriminatie mogelijk. Een verzekeringsmaatschappij heeft een duidelijke voorkeur voor hoger opgeleide klanten. Dat kan ik wel begrijpen. Hoe hoger de opleiding, des te meer bestedingsruimte hebben mensen over het algemeen. Hoger opgeleiden vormen ook vaak gezondere risico’s. In de gezondheidszorg kunt u dat letterlijk nemen, maar ook voor allerlei andere terreinen is dit een groep die een relatief gering beroep doet op verzekeringen. Een van mijn twittercontacten was het daar helemaal niet mee eens. Zoiets mag toch niet? Dat is pure discriminatie! Hij was er ingedoken en kwam tot de ontdekking dat deze verzekeringsmaatschappij als het er op aankwam ook gewoon lager opgeleide mensen aannam.
Het is een heikel punt in de verzekeringswereld. Er zijn bepaalde risico’s die men liever niet verzekert. Het probleem voor een verzekeringsmaatschappij is dat men de risico’s over het algemeen niet voor het uitkiezen heeft. Krijgt een maatschappij relatief meer slechte risico’s dan pakt dat verkeerd uit voor de winst en voor de premie die klanten moeten betalen. Dus zo bekeken is het wel begrijpelijk dat maatschappijen hun best doen om relatief goede risico’s aan te trekken en al via reclame het kaf van het koren proberen te scheiden.
Voor autoverzekeringen geldt dat nog een graadje sterker. Als u de verkeerde postcode heeft, kan dat flinke gevolgen hebben voor de hoogte van uw premie. Dat geldt trouwens ook voor bijvoorbeeld inbraakrisico’s.
Overigens zijn er ook bedrijven die voor het probleem van de verkeerde doelgroep creatieve oplossingen hebben gevonden. Een bank in de VS had nogal wat last van hangouderen (ja, die heb je ook). Deze mensen konden medewerkers eindeloos van hun werk houden zonder dat er iets tegenover stond. De bank nam maatregelen. Er was een trap die naar de voordeur leidde. Ze verbouwden deze trap. Het aantal treden werd beperkt, zodat elke opstap flink hoger was geworden. Hiervan ging voldoende afschrikwekkende werking uit.
Er zijn ook tal van winkels die hun clientèle luid en duidelijk zeggen wie welkom is en wie niet. Ze doen dat met muziek. Als het geen muziek is, dan kun je het wel doen door bepaalde beelden op te roepen. Ik vind het strand verschrikkelijk. Als een touroperator dus plaatjes toont van prachtige stranden met palmbomen die bevolkt worden door in vet bakkende lichamen, dan zijn ze mij subiet kwijt.
Een paar jaar geleden huurden wij een huisje in het noorden van Engeland. In de folder stond: vanwege de rivier raden wij dit huisje af voor gezinnen met kleine kinderen. Toen wij er waren bleek de rivier een rustig kabbelend beekje. De eigenaren woonden naast het fraaie optrekje. De aap kwam uit de mouw: ‘Omdat wij er naast wonen hebben wij absoluut geen zin in jengelende kinderen, dus hebben wij een beetje overdreven met die rivier. Het helpt!’
Zo zie je maar. Discriminatie is overal. De ene keer vinden wij het prachtig. Vooral als we er zelf van profiteren natuurlijk. En de andere keer vinden wij het ‘absoluut niet kunnen’. Het is maar hoe je er tegenaan kijkt.
