Een student had geklaagd, anoniem natuurlijk, want was gekwetst en vond het woord absoluut niet kunnen in de academische safe space. Bij de baas klikken is wat woke-stumpers heel goed kunnen. Het liep met een sisser af maar ‘ik gebruik dit soort woorden toch maar niet meer’ was de conclusie van mijn kennis. Zie hier het resultaat van het gestook van woke: gekuist onderwijs.
In de coronoatijd heeft de woke-ideologie zich exponentieel verspreid en inmiddels ook bestuurders en professionals besmet. Woke, zoiets als wakker zijn, komt van Amerikaanse en Engelse campussen en is gebaseerd op de Amerikaanse kritische rassentheorie, die een giftige verbinding aanging met genderstudies en de letterbakstudies van lhbtiqa+++’ers. Zij eisen dat universiteiten, media, bedrijven safe spaces worden, omdat dit de inclusie en diversiteit te goede zou komen. Het resultaat is een achterbakse klik- en aangeefcultuur, gekuist onderwijs en getemde docenten. Lees vooral het doorwrochte en huiveringwekkende boek ‘Cynical theories’ van Pluckrose en Lindsay.
Nog een ander voorbeeld. Een levensbeschouwelijke organisatie schrijft een handleiding voor ouders en leerkrachten met het nobele doel racisme tegen te gaan in school en gezin. Wat blijkt? De handreiking is vooral bedoeld voor witte ouders en leerkrachten. Zij zijn de racisten want alleen zij, de witte mensen, hebben schuld. Altijd en overal. Ook dat is die ‘kritische’ rassentheorie.
Kleurenblindheid bestaat niet, orakelen die pseudo-ontwaakten. Wie ontkent racist (seksist, homofoob, etc.) te zijn ontmaskert zichzelf als de ergste en dient met volle kracht naar de heropvoedingscursus, ook wel diversiteitstraining genoemd. Tot inkeer zijt gij gedoemd.
Wat die woke-gelovigen doen is natuurlijk volstrekt racistisch, want niet alle witte mensen zijn racistisch, net zoals niet alle heteroseksuele mannen en vrouwen inherent homofoob zijn, niet elke man een seksist. Ook is niet elke moslim een antisemiet en niet elke zakenvrouw heeft een dubieuze rekening op de Kaaiman eilanden.
Maar er is iets ernstigers aan de hand. Woke-orthodoxen doen met hun tactieken aan emotionele manipulatie; gas lighting. Dat is een term uit de psychologie, gebaseerd op de gelijknamige speelfilm. Hierin wordt een vrouw helemaal gek gemaakt door haar partner die haar voortdurend laat twijfelen aan haar eigen waarnemings- en oordeelsvermogen. Precies hetzelfde doen de wokers.
Als jij zegt, dat je een cursus inclusie en diversiteit niet nodig vindt of kritisch bent op woke, zullen de inclusieprelaten je direct laten twijfelen aan je gezonde verstand en zelfinzicht. Je zult beschuldigd worden van homofobie, transfobie, racisme en van alle andere eigentijdse ketterse zonden. Je zult erkennen dat je een slecht mens bent.
Of ze zullen lief en empathisch op je inpraten, met trouwe woke-ogen influisteren dat het helemaal geen schande is om je eigen bias onder ogen te zien. Dat is emotionele manipulatie en hoort nergens thuis. En al helemaal niet in een professionele organisatie.
Kortom, herken woke-manipulatie van bazen, diversity officers en trainers en neem er terstond afstand van, misschien niet openlijk omdat het je werk of een promotie kan kosten, maar wel altijd intern-geestelijk. Laat je vooral niet gas lighten!
En besef: Woke is helemaal niet nodig om een menselijk en eerlijk bedrijf te realiseren, een bedrijf waar vrouwen, mannen, hetero’s en ‘regenboogmensen’, mensen met allerlei achtergronden en herkomsten gelijke kansen kunnen krijgen, waar de taal niet wordt gekuist en het denken vrij is.
Woke brengt meer schade toe dan je lief is.
Over Joep Schrijvers
Joep Schrijvers doet onderzoek naar westerse advies- en lesboeken voor vorsten, bestuurders en managers van Homerus tot Covey. Hij is schrijver van succesvolle, kritische boeken en artikelen over management, mens en maatschappij.
