Wat voor leider ben jij, waarom is dat voor leiders een belangrijke vraag?
Suurenbroek: Veel leiders stellen zich die vraag niet, terwijl leiderschap toch heel belangrijk is in veranderprocessen. Het is dan toch handig als je dat kunt definiëren en daar een gezamenlijke taal over kunt ontwikkelen. Als je dan tien dimensies van leiderschap formuleert, kun je in ieder geval bepalen wat je wel en niet wilt.
Word je een betere leider door er meer over na te denken?
Van de Steege: Wij praten graag in polariteiten en paradoxen, het gaat ons om de combinatie van denken en doen. Daarbij bouwen we voort op het model van situationeel leiderschap. Dat model gaat ervan uit dat het voor een leidinggevende van belang is om aan te sluiten bij het ontwikkelniveau van een medewerker of een team, in plaats van dat ze een eigen voorkeursstijl hanteren. Ofwel: pas je als een kameleon aan aan de situatie.
Jullie beschrijven tien dimensies van leiderschap. Zoals denken & voelen, kracht & kwetsbaarheid. Waarom hebben jullie gekozen voor dergelijke tegenstellingen?
Suurenbroek: Als je uitgaat van een probleemstelling, wordt het al snel een of/of-discussie. Dan moet je keuzes maken en dat is lastig. Als je uitgaat van polariteiten, kun je meer de en/en-situatie opzoeken. Dan ga je veel creatiever om met de antwoorden.
Een van de tien dimensies is Stabiliteit & Flexibiliteit. In deze snel veranderende wereld moet een leider toch vooral flexibel zijn?
Suurenbroek: Zeker, maar tegelijk willen de medewerkers ook weten waar ze aan toe zijn. Je moet als leider niet te flexibel zijn, dan worden je mensen heel erg onzeker. Duidelijkheid en stabiliteit kunnen ook heel prettig zijn. Dat zie je bij familiebedrijven die veel aandacht schenken aan de lange termijn.
Dan de dimensie Ik & Wij. Jullie vraag is: wie ben ik als leider. Schrikken managers niet van zo’n vraag?
Van de Steege: Soms wel. Kijk, alles begint bij bewustwording. Je een vraag stellen is het begin van onderzoek. Pas wanneer je een helder beeld van jezelf hebt, weet je waar je moet ontwikkelen. Managers hebben vaak een heel mentaal beeld van zichzelf: ze maken zich met name druk om de dingen die ze hebben te doen, waarop ze afgerekend worden. Ze stellen zich te weinig de vraag: wie ben ik, en wat voel ik. Wat is de betekenis die ik geef aan mijn leven en mijn werk. Dat gaat best wel ver ja.
